‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ اثربخشی برنامه آموزش مهارت ارتباطی بر کنترل هیجانی و ذهن آگاهی دانشجویان نابینا

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر بهبود کنترل هیجانی و ذهن آگاهی دانشجویان نابینا انجام شد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش اجرا، نیمه آزمایشی به صورت دوگروهی (آزمایش و گواه)، همراه با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان نابینا که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ -۱۳۹۹ در دانشگاه های آزاد و دولتی شهر تهران مشغول به تحصیل بودند، در نظر گرفته شدند و گروه نمونه شامل ۳۰ دانشجوی دارای آسیب بینایی بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. داده ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از طریق پرسشنامه تنظیم هیجان میان فردی هافمن کارپنتر و کرتیس (۲۰۱۶) و پرسشنامه ذهن آگاهی بائر و همکاران (۲۰۰۶) جمع آوری شد. در این پژوهش، آموزش مهارت ارتباطی در طی ۱۲ جلسه و هر هفته ۱ جلسه یک ساعته به صورت مجازی بر روی اعضای گروه آزمایش اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS بهره برده شد و نتایج بیانگر آن بود که آموزش مهارت های ارتباطی بر بهبود کنترل هیجانی و ذهن آگاهی دانشجویان نابینا تاثیرگذار بوده است و باعث افزایش کنترل هیجانی و ذهن آگاهی دانشجویان نابینا شده است.

Keywords:

آموزش مهارت های ارتباطی , کنترل هیجانی , ذهن آگاهی , دانشجویان نابینا.