مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بر دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق

هدف تحقیق حاضر مقایسه ی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی بر دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق است. پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل زوجین در آستانه ی طلاق مراجعه کننده به مراکز بهزیستی شهر مشهد بودند. از میان زوجین در آستانه ی طلاق، ۴۵ نفر به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده و در سه گروه ۱۵ نفره یعنی دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل به تصادف جایگزین شدند. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق به صورت میدانی و کتابخانه ای است. ابزارهای گردآوری داده ها،پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز ( CBM )؛ پروتکل طرحواره درمانی (۱۰ جلسه) و پروتکل زوج درمانی شناختی رفتاری( ۱۰ جلسه) بودند. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها و بررسی فرضیه تحقیق از طریق نرمافزار آماری Spss۲۶ از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره همراه با آزمون تعقیبی استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه تحقیق نشان داد که رویکردهای زوج درمانی شناختی رفتاری و طرحواره درمانی هر دو بر بهبود دلزدگی زناشویی زوجین اثر گذارند و رویکرد طرحواره درمانی در بهبوددلزدگی زناشویی زوجین از رویکرد زوج درمانی شناختی رفتاری اثر گذارتر است.

Keywords:

طرحواره درمانی , زوج درمانی شناختی رفتاری , دلزدگی زناشویی , طلاق