بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با تصور از خود

بنیادی ترین کلید شخصیت و رفتار هر شخص، تصویری است که فرد از خود در ذهن خود دارد. تصور از خود به احساس خودکارآمدی فرد اشاره دارد که قضاوت شخصی او در مورد تواناییش است و اکثر این افراد در همه زمینه ها احساس کارایی بالایی می کنند. هدف از این پژوهش تعیین سهم طرحواره های ناسازگار اولیه در پیش بینی تصور از خود است. پژوهش حاضر از نوعی توصیفی تحلیلی و همبستگی و در هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیل ۱۴۰۰-۱۴۰۱ می باشد. اعداد ۲۵۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس از بین افرادی داوطلب شرکت در پژوهش بودند، انتخاب شد و با استناد به کتاب دکتر دلاور از جامعه فوق تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. روش گردآوری داده ها تلفیقی از مطالعات کتابخانه ای و میدانی است. در بخش میدانی از پرسشنامه های تصور از خود بک و استیر ( ۱۹۷۸ ) و پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و براون ( ۱۹۷۷ ) استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون رگرسیون چندمتغیره در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که طرحوار ههای ناسازگار اولیه با ابعاد متغیرهای «محرو میت عاطفی، تر ک، انزوای اجتماعی / بیگانگی، نقص / طرحواره شرم، شکست، وابستگی / بی کفا یتی، آ سی ب پذیری در برابر آسیب و بیماری، مشکل، اطاعت، فداکاری، استانداردهای سرسخت، استحقاق» تاثیر منفی و معناداری بر تصور از خود دانش آموزان دارد .

Keywords:

تصور از خود , خودپنداره , طرحواره های ناسازگار اولیه