مروری بر اهمیت دانش بومی گونه های گیاهی مراتع

انسان ها از بدو تولد در این کره خاکی، همواره با گیاهان موجود در محیط اطراف خود ارتباط تنگاتنگی داشته اند و این فرهنگ نیز ازجمله قدیمی ترین ویژگی های تمامی فرهنگ های بشری است. این وابستگی بشر به گیاهان با اهداف مختلف در همه زمان ها شکلگرفته و از ضروریات زندگی انسان ها بوده است. چنانکه گیاهان همیشه در ابعاد مختلف مادی و معنوی زندگی انسان ها نقش داشته اند. اتنوبوتانی یک رشته علمی است که مسئول مطالعه سیستماتیک و چند رشته ای روابط چندگانه (گذشته و حال) است که بشر با گیاهان برقرار می کند. این روابط در چارچوب فرهنگی گروه های اجتماعی که از گیاهان برای بهبود بیماری ها و بیماری های مختلف استفاده می کنند، مورد مطالعه قرار می گیرد. اتنوبوتانی، مطالعه شیوه کاربرد گیاهان در جنبه های مختلف زندگی انسان دراقوام مختلف میباشد. نتایج حاصل از مطالعه دانش بومی می تواند آغازگر اندیشه استفاده مختلف از گیاهان دارویی است که حوزه مطالعاتی آن در مورد طب سنتیبوده و معمولا با شناسایی گیاهانی شروع می شود که عمدتا توسط جوامع بومی استفاده شده و تامین کننده سلامتی است. مطالعات اتنوبوتانیکی گیاهان می تواند در زمان های مختلف تاریخی و در فرهنگ های مختلف در مناطق مختلف جغرافیایی کره زمین واقع شود. اینگونه است که از عملکرد گیاهان در تمدن های باستان گرفته تا کاربردهای آن ها در بیوتکنولوژی به آن نزدیک شده است. به صورت کلی به منظور توسعه، دانش اتنوبوتانی، بایستی مانند دانش رسمی مکتوب شود و استناد شده و ارزیابی علمی شود و در آرشیوهای ملی، ناحیه ای و بین المللی طبقه بندی گردد

Keywords:

اتنوبوتانی , دانش بومی , مراتع , گونه های گیاهی