مقایسه هوش هیجانی، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی تک والدی و عادی

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه هوش هیجانی، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی تک والدی و عادی بود. پژوهش حاضر کاربردی و از منظر روش گردآوری داده ها، مقایسه ای است که طی آن دو گروه از دانش آموزان با خانواده تک والد و عادی مورد مقایسه قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان تک والد )تک والد مادر–تک والد پدر( و کلیه دانش آموزان عادی پایه تحصیلی چهارم، پنجم و ششم مدارس دوره ابتدایی شهر نهاوند در سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. تعداد ۵۲ کودک با خانواده تک سرپرست ) ۳۰ کودک طلاق و ۱۲ کودک با والد متوفی( به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و تعداد ۵۲ نفر نیز از بین دانش آموزان با خانواده عادی به عنوان گروه گواه انتخاب و از نظر متغیرهای جنسیت، پایه تحصیلی، وضعیت جسمانی و عملکرد تحصیلی همتا شدند. ابزارهای اصلی این پژوهش، مقیاس هوش هیجانی مایر و همکاران (۲۰۰۱)، مقیاس خودکارآمدی جروسلم و شوارز (۱۹۸۱) و مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱) بود. داده ها با روش های آماری و آزمون t در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین هوش هیجانی، خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان تک والد و عادی تفاوت معنی داری وجود داشته و نمرات دانش آموزان عادی در این سه مقیاس بیشتر از دانش آموزان تک والدی بود. نتایج پژوهش به اهمیت وجود دو والد در سلامت روانی، هیجانی، رفتاری، شناختی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان اشاره دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , خودکارآمدی , انگیزش تحصیلی , تک والدی