چگونه توانستم به کمک تقویت حس همزادپنداری، مشکل دزدی یکی از دانش آموزان پسر دبستان میثاق را رفع کنم ؟

یکی از مسائلی که ممکن است والدین و کادر آموزشی مدارس در مقاطع مختلف سنین رشد کودک با آن مواجه شوند، برداشتن یا استفاده ی پنهانی کودک از وسایل دیگران و دوستانش است که در اصطلاح عام دزدی معنا می شود. نادیده گرفتن این عمل زمینه ی بزهکاری کودک را فراهم می کند. از این رو، این اقدام ، با هدف شناسایی و ریشه یابی علت دزدی یکی از دانش آموزان پایه ی سوم دبستان انجام شده است و به چگونگی رفع این مشکل از طریق گفت و گو با سرپرست و ارائه راه حل های نوین می پردازد. پژوهش حاضر به صورت کیفی و از نوع اقدام پژوهی تهیه شده است . در این پژوهش ، برآنیم تا با شناسایی علت سرقت یکی از دانش آموزان پایه ی سوم ، دلایل این عمل او از جمله کمبود محبت از سوی اطرافیان و حسادت ورزی را مورد بررسی قرار دهیم و راهکارهای رفع آن همچون دادن مسئولیت و تقویت حس همزادپنداری از طریق ایفای نقش را ارائه دهیم . نتایج پژوهش حاکی از آن است که عمل دزدی تحت تاثیر عوامل زیادی از قبیل کمبودهای مالی و معنوی، کمبودهای عاطفی و حتی نبود تغذیه کافی و پوشاک مناسب قرار دارد. از سوی دیگر عوامل احساسی چون غم ، عصبانیت ، ترس و حسادت نیز راه را برای این عادت هموار می سازد. سرانجام با شناسایی علت اصلی دزدی دانش آموز یعنی کمبود محبت ، تدابیری از جمله ارائه ی مهارت های اخلاقی به کار گرفته شد و به تدریج شاهد کاهش این عمل توسط دانش آموز بودیم .

Keywords:

اقدام پژوهی , دزدی , حسادت ورزی , همزادپنداری