بکارگیری روش تدریس نوین (تربیت بدنی تلفیقی) بر آمادگی جسمانی و یادگیری دروس مقطع ابتدایی

هدف این پژوهش، تاثیر تربیت بدنی تلفیقی بر مولفه های آمادگی جسمانی و یادگیری درس علوم تجربی، با رویکرد کاربردی به روش شبه تجربی است. از طرح پیش آزمون- پس آزمون در ۲ گروه سنتی و تلفیقی، در آموزش ۲۴ هفته ای، استفاده شد. جامعه آماری کل دانش آموزان دختر کلاس پنجم مدارس ناحیه ۲ مشهد (۲۲۳۵نفر) بودند که ۵۸ نفر به عنوان نمونه هدفمند در دسترس انتخاب و بر اساس آزمون بهره هوشی استوارت به ۲ گروه همگن ۲۹ نفره تقسیم شدند. آزمودنی های گروه سنتی درس تربیت بدنی و علوم تجربی را به صورت مجزا و آزمودنی های گروه تلفیقی فعالیت های حرکتی را در تلفیق با یادگیری درس علوم تجربی آموزش دیدند. داده ها به کمک تحلیل کواریانس (آنکوا) تجزیه و تحلیل شد. در نتایج تحلیل کواریانس، در تلفیق، تفاوت میانگین نمرات انعطاف پذیری با تاثیر ۷ درصد و سرعت عکس العمل با تاثیر ۳۳% در مقایسه ۲ گروه، معنادار بود؛ اما در مقایسه ۲ گروه تفاوت معناداری بین میانگین رکورد استقامت قلبی عروقی و استقامت عضلانی مشاهده نشد. همچنین در مقایسه ۲ گروه تفاوت معنادار بین میانگین نمرات یادگیری درس علوم تجربی بود که مقدار تاثیر ۵۷% را نشان داد. بنابراین اجرای تربیت بدنی تلفیقی با ایجاد نشاط و انگیزه در کلاس، موجب یادگیری بهتر درس علوم تجربی می شود و در درازمدت بهبود تندرستی جامعه هدف و علاقمند کردن دانش آموزان به رشته های مختلف ورزشی را در بر دارد.

Keywords:

آموزش , روش تدریس , یادگیری , تربیت بدنی تلفیقی