ارزیابی و تحلیل اثرات بافت فرسوده شهری بر تخلیه محلات شهری از جمعیت بومی (مطالعه موردی: شهر کازرون)

هدف از این پژوهش ارزیابی میزان مشارکت مردم (ساکنان و شاغلان)، بخش عمومی، بخش خصوصی و دولت در بهسازی و بازسازی و جلوگیری از مهاجرت مردم بومی از بافت فرسوده شهر کازرون می باشد. بافت فرسوده شهری به عرصه هایی از محدوده قانونی شهرها اطلاق می شود که به دلیل فرسودگی کالبدی، عدم برخورداری مناسب از دسترسی سواره، تاسیسات، خدمات و زیرساخت های شهری آسیب پذیر بوده و از ارزش مکانی، محیطی و اقتصادی نازلی برخوردارند. بافت فرسوده شهر کازرون با مساحت ۲۹۰ هکتار ۱۴ درصد از مساحت ۲۱۰۰ هکتاری شهر کازرون را در برمی گیرد و قسمت عمده آن در مرکز شهر قرار دارد؛ مطالعه و پژوهش در این زمینه ضروری به نظر می رسد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی می باشد و با توجه به ماهیت هدف گذاری و ابزارهای دستیابی به این اهداف، از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی استفاده می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد وضعیت پایگاه اقتصادی، اجتماعی و میزان بالای اسکان افراد غیربومی که اکثرا اقشار کم درآمد و کارگران جویای کار تازه وارد هستند، در کنار کم توجهی مدیریت شهری در برنامه ریزی و ارایه تسهیلات جهت احیای این محلات، سبب فرسودگی بیشتر واحدهای مسکونی محلات بافت فرسوده شهر کازرون گردیده است.

Keywords:

مشارکت مردم , بهسازی و بازسازی , مهاجرت مردم بومی , بافت فرسوده , شهر کازرون.