تاثیر یک دوره طولانی مدت تمرینات ورزشی در منزل بر سایتوکاین های اینترلوکین ۶ و اینترلوکین ۱۷ و وضعیت بیماری در افراد مبتلا به بیماری ام اس

مقدمه و هدف: بیماری ام اس یک بیماری مرتبط با سیستم عصبی است که با نارسایی در پاسخ های سیستم ایمنی همراه است. فعالیت های ورزشی در فرایند درمان این بیماران مورد توجه بوده است. با توجه به اثرات شاخص های سیستم ایمنی به ویژه سایتوکاین در بیماری ام اس هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات ورزشی  ترکیبی در منزل بر سایتوکاین های اینترلوکین-۶ (IL-۶) و IL-۱۷ در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بود.مواد و روش ها: ۴۲ بیمار مبتلا به بیماری ام اس به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی، در یک دوره برنامه تمرینات ورزشی ترکیبی ۶ ماهه در منزل شرکت کردند. قبل و بعد از دوره تمرین شاخص های خونی برای اندازه گیری سایتوکاین ها گرفته شد و وضعیت ناتوانی جسمانی توسعه یافته (EDSS) ارزیابی شد. از نرم افزار آماری SPSS برای تحلیل نتایج استفاده شد و سطح معناداری P<۰.۰۵ در نظر گرفته شد.نتایج: پژوهش حاضر نشان داد که بهبود شاخص EDSS و بهبود در عملکرد راه رفتن مشاهده می شود (P<۰.۰۵). همچنین، سطوح سرمی سایتوکاین های التهابی IL-۶ و IL-۱۷ به صورت معناداری در گروه تمرین کاهش یافت (P<۰.۰۵).نتیجه گیری: تمرینات ورزشی طولانی مدت در منزل با کاهش سایتوکاین های التهابی و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به ام اس همراه بود. به نظر می رسد این نوع تمرینات ورزشی می تواند در بهبود احتمالی پاسخ های سیستم ایمنی به ویژه پاسخ های التهابی موثر باشد و به عنوان یک درمان مکمل در نظر گرفته شود.

Keywords:

ام اس , اینترلوکین-۶ , اینترلوکین-۱۷ , وضعیت ناتوانی جسمانی توسعه یافته , فعالیت های ورزشی