تحلیل توزیع فضایی و مکان گزینی خدمات درمانی با استفاده از مدل تصمیم گیری چندمعیاره فازی (مطالعه موردی: شهر میاندوآب)

رشد سریع شهرنشینی در کشورهای درحال توسعه، گسترش کالبدی شهرها و عدم توانایی مالی و فنی دولت ها در ارائه خدمات باعث توزیع ناعادلانه خدمات شهری مخصوصا خدمات درمانی گشته است. بنابراین مکان یابی بهینه کاربری ها ضروری است. به دلیل خصیصه فضایی مکان یابی و تعدد و تضاد معیارهای موثردر امر مکان یابی کاربری خدمات درمانی (درمانگاه) ضرورت ترکیب قابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تحلیل تصمیم چندمعیاری (MCDM) ایجاب می کند. همچنین به خاطر ویژگی عدم قطعیت ذاتی مسائل شهری استفاده از روش های غیر تعینی مثل روش های فازی ضروری است. در این تحقیق بعد از بررسی توزیع فضایی مراکز خدمات درمانی (درمانگاه و مراکز بهداشتی و درمانی) شهر میاندوآب، به تعیین شعاع خدمات رسانی این مراکز پرداخته و با همپوشانی آن با لایه تراکم جمعیت، میزان جمعیت برخوردار و محروم ازاین خدمات مشخص گردید. سپس اقدام به تهیه نقشه های معیار با استفاده از توابع تحلیلی در GIS و وزن دهی به معیارها به روش FUZZY AHP و اعمال وزن آنها بر نقشه های معیار در محیط GIS/ARC گردید. در نهایت با استفاده از نقشه تناسب مکانی و نقشه بولین اقدام به انتخاب هفت مکان پیشنهادی و وزن دهی به آن ها با استفاده از روش FUZZY AHP گردید تا بهترین مکان و اولویت آن ها مشخص گردد. با توجه به حداقل سرانه های شهری اقدام به انتخاب سه مکان با اولویت بیش تر با درنظر گرفتن عامل همجواری مکان ها گردید.

Keywords:

مکان یابی , کاربری خدمات درمانی , روش UZZY AHP , سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) , میاندوآب