بررسی رابطه میان ویژگی های فردی مدیرعامل و ارزش شرکت با تاکید بر نقش تعدیل کننده راهبری شرکتی

تئوری سطوح فوقانی بیان می کند که ویژگی های فردی مدیران بر عملکرد شرکتهایی که در آن فعالیت میکنند تاثیر گذار است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر ویژگیهای فردی مدیران عامل بر ارزش شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با در نظر گرفتن نقش تعدیل کننده مکانیزمهای راهبری شرکتی است. نمونه آماری این پژوهش متشکل از ۹۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های ۱۳۹۵ الی ۱۴۰۰ می باشد. ویژگی های فردی مدیرعامل در این پژوهش شامل سن، مدت تصدی، دانش و بیش اعتمادی میباشد، همچنین نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سرمایه و درصد تغییر ارزش بازار شرکت طی سال مالی به عنوان شاخصی از ارزش شرکت در نظر گرفته شده است. فرضیات پژوهش با استفاده از مدل رگرسیون خطی به روش حداقل مربعات موزون آزمون شده است. از بین متغیرهای سن، مدت تصدی، دانش و بیشاعتمادی مدیرعامل، تنها مدت تصدی و بیش اعتمادی دارای رابطه مثبت و معنی داری با شاخصهای به کار رفته جهت سنجش ارزش شرکت میباشد. همچنین، مکانیزمهای راهبری شرکتی اثر ویژگیهای مدیرعامل بر ارزش شرکت را تقویت مینماید. نتایج این پژوهش نشان میدهد که ویژگیهای فردی مدیران عامل از جمله مدت تصدی و بیش اعتمادی آنها بر ارزش شرکت هایی که سکاندار آن هستند تاثیرگذار است؛ و شدت این تاثیرگذاری به وسیله مکانیزمهای راهبری شرکتی تقویت میشود.

Keywords:

ارزش شرکت , بیش اعتمادی مدیرعامل , تئوری سطوح فوقانی