بررسی نقش کمال گرایی و اضطراب هیجان در رابطه با مشکلات بین فردی در جمعیت بالینی اصفهان

هدف این مطالعه بررسی نقش کمال گرایی و اضطراب هیجان در رابطه با مشکلات بین فردی در جمعیت بالینی اصفهان در جمعیت بالینی اصفهان بود.جامعه آماری: ۴۵۰ بیمار (۱۸۱ مرد، ۲۸۹ زن) مبتلا به اختلالات روان شناختی (خلقی-اضطرابی) مراجعه کننده به درمانگاه نور و مطب های روان پزشکی اصفهان بودند. در این مراکز به صورت خوشه ای چندمرحله ای و نمونه ای به حجم ۵۵۰ نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش را پرسشنامه های دلبستگی بزرگسالان و مشکلات بین فردی IIP-۳۲ تشکیل داده است. روش آماری در این پژوهش توصیفی و همبستگی با استفاده از تحلیل مسیر (الگویابی معادلات ساختاری) و روابط همزمان میان متغیرها که منجر به ارائه مدل می گردد. نتایج نشان داد که بین کمال گرایی و سبک دلبستگی ایمن همبستگی منفی و با سبک های دلبستگی ناایمن (اجتنابی، دوسوگرا) و مشکلات بین فردی همبستگی مثبت وجود. با توجه به این یافته ها اصالت دلبستگی ایمن به منزله یک نیاز نخستین و انتقال میان نسلی آن اشاره دارد. سبک های دلبستگی ناایمن عامل خطر برای کمال گرایی، تائید خواهی و تنظیم هیجانی منفی است که باعث مشکلات بین فردی است.

Keywords:

کمال گرایی , سبک های دلبستگی , مشکلات بین فردی