بررسی اثربخشی درمان شناختی - رفتاری بر کاهش اضطراب سلامتی و خودبیمارانگاری دانش آموزان

خودبیمارپنداری (اضطراب سلامتی) اشتغال ذهنی فرد با باورهای غلط و یا بیماری جدی خطرناک در حال رشد است و اختلالی است که بار قابل توجهی بر دوش خدمات سلامت می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی - رفتاری برکاهش اضطراب سلامتی و خودبیمارانگاری دانش آموزان و به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد درمان شناختی - رفتاری نوعی درمان روانشناختی است که به دانش آموزان کمک می کند تا یاد بگیرند چگونه الگوهای فکری مخرب یا مزاحمی را که تاثیر منفی بر رفتار و هیجاناتش دارد، شناسایی و تغییر دهد.

Keywords:

درمان شناختی – رفتاری , اضطراب سلامتی , خودبیمارانگاری , دانش آموزان.