تدوین مدل رفتارهای آسیب به خود براساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی در نوجوانان مراجعه-کننده به مراکزDICشهرتهران : نقش واسطه ای کنترل تکانه

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رفتارهای آسیب به خود براساس راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی با نقش واسطه ای کنترل تکانه در نوجوانان مراجعه کننده به مراکز کاهش آسیب شهر تهران بود. این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ سال مراجعه کننده به مراکز گذری کاهش آسیب شهر تهران منطقه ۱۲ (محله شوش-هرندی) در چهار ماهه اول سال ۱۴۰۱ بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان نوجوانان مراجعه کننده به این مراکز تعداد ۳۰۰ نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه آسیب به خود (SHI) (سانسون و همکاران، ۱۹۹۸)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) (گارنفسکی و همکاران، ۲۰۰۱) و مقیاس تکانشگری (BIS-۱۱) (بارت و همکاران، ۲۰۰۴) بود. داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد کنترل تکانه رابطه بین تنظیم شناختی هیجانی (۳۹/۰= B) با رفتارهای آسیب به خود را در نوجوانان واسطه گری می کند. همچنین با توجه به مقادیر کسب شده۰۴۸/۰= RMSEA ، ۹۹/۰= CFI ،۹۹/۰= GFI ،۸۱/۱= cmin/df و ۰۵۵/۰= p-value مدل از برازش خوبی برخوردار است.

Keywords:

راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی , رفتارهای آسیب به خو , کنترل تکانه , نوجوانان