بررسی عوامل شایستگی مشاغل مدیریت عالی* در حوزه مرکزی پلیس اطلاعات و امنیت عمومی ناجا

در چرخه فعالیتهای اطلاعاتی، مدیران عالی بنا به برخی ملاحظات اساسی از جمله مسئولیت و محدودیت زمانی در تصمیم گیری، میزان دسترسی به اطلاعات و اصول حیطه بندی نقش ویژه ای در هدایت موضوعات و منابع انسانی دارند و لذا فرایندهای انتخاب و انتصاب آنان از اهمیت خاصی برخوردار است. از آنجا که مشاغل، شاخص اصلی برای انطباق، انتخاب و انتصاب مدیران است، موضوع بررسی تناسب بین ویژگی مدیران عالی با مشاغل مدیریتی، بستر اجرای این پژوهش را فراهم کرد. این تحقیق بر اساس مدل عمومی شایستگی شرودر در صدد شناسایی عوامل شایستگی مشاغل مدیریتی و شاخصهای هر عامل در جایگاه های مدیریتی و پاسخگویی به دو سوال اساسی به شرح زیر است: ۱- آیا بین عوامل مدیریتی و شایستگی مدیریت عالی در پل اوا رابطه معنی داری وجود دارد؟ ۲- آیا عوامل شایستگی مدیران عالی دارای میزان اهمیت برابری است؟ پس از مصاحبه با مدیران عالی دو نوع پرسشنامه در میان نمونه آماری تحقیق (شامل ۱۳۰ نفر از مدیران در حوزه مرکزی) توزیع شد. برای طبقه بندی داده های توصیفی از روشهای آمار توصیفی و برای گروه بندی عوامل مربوط به شایستگی و تجزیه و تحلیل داده های آزمودنی پرسشنامه از آزمون T یک نمونه ای، آزمون علامت، تکنیک تحلیل عاملی و آزمون تحلیل واریانس فریدمن استفاده، و با استفاده از روش راه حل اجزای اصلی و شیوه چرخش واریماکس، ابعاد ۷ گانه شایستگی در چند عامل و شاخص دسته بندی، و این نتایج حاصل شد:در سطح اطمینان ۹۵% میان شاخصهای هر یک از ابعاد شایستگی و شایستگی مدیریتی مدیران عالی رابطه معنی داری هست. هم چنین عوامل کلی و ابعاد شایستگی، اهمیت برابر ندارد و اولویت آنها در سطح مدیران عالی به این شرح تعیین گردید:ویژگیهای شخصیتی، نگرش و بینش، مهارتهای مدیریتی، دانش و معلومات نظری، تجربه و فعالیتهای حرفه ای، ابعاد اجتماعی و توانائیهای فردی.

Keywords:

مدیران عالی , شایستگی در مشاغل , کارایی و اثر بخشی شغلی , بهره وری مشاغل , انتخاب و انتصاب مدیران