بررسی میزان اثربخشی نظارت ستادی در ناجا مطالعه موردی فرماندهی انتظامی استان خراسان رضوی

هدف این مقاله تعیین میزان اثر بخشی نظارت ستادی بر واحدهای ستادی اجرایی و شناسایی شاخصهای مربوط و اولویت بندی آنها است . روش تحقیق توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری شامل فرماندهان، مدیران و روسای کلانتریها و پاسگاه های انتظامی استان خراسان رضوی است ۱۵۴ نفر از آنها به روش تصادفی انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها بررسی اسنادی، کتابخانه ای و استفاده از پرسشنامه است. برای توصیف و تحلیل یافته ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون t یک نمونه ای، خی دو و واریانس فریدمن استفاده شد. نتایج نشان می دهد آن بود که نظارت ستادی در سطح معناداری ۰۵/۰ بر عملکرد کارکنان، شناخت نقاط قوت و ضعف یگانها، افزایش سطح دانش انتظامی و تخصصی کارکنان، ارائه خدمات بهتر به مردم و شناسایی کارکنان و مدیران شایسته تاثیرگذار است. هم چنین نتایج آزمون فریدمن حاکی است که نظارت ستادی با رتبه میانگین ۹۹/۳ دارای بیشترین تاثیر بر عملکرد کارکنان، و شناسایی کارکنان و مدیران کارآمد با رتبه ۶۸/۲ دارای کمترین اولویت است.

Keywords:

نظارت ستادی ناجا , مدیریت موثر و اثر بخش , پلیس استان خراسان رضوی , ناجا