نقش عوامل کاهش انگیزش بر ناهنجاریهای رفتاری کارکنان

مقاله حاضر به منظور شناسایی عوامل موثر بر کاهش انگیزش کارکنان ناجا انجام شده است. این تحقیق بصورت توصیفی پیمایشی انجام و از لحاظ هدف کاربردی است که بر مبنای رویکرد آمیخته (ترکیبی) انجام شده است. بر مبنای این رویکرد، داده های کیفی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته با مدیران صاحبنظر و خبرگان انجام شد. در بخش کمی برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته با ۹۳ سوال در چهار بعد فردی، سازمانی، مدیریتی و دینی استفاده شد. جامعه آماری در بخش کمی کارکنان ناجا بود که از طریق فرمول کوکران ۳۳۶ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. روایی پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی تاییدی و با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (SEM) تایید شده است. پایایی پرسشنامه با محاسبه آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفته است. مقدار ضریب آلفای کرونباخ ۹۱/۰ به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش استنباطی از آزمونهای کلموگروف-اسمیرنف، تحلیل بار عاملی مرتبه اول و دوم استفاده شده است. نتایج آزمون تی نشان داد که عامل فردی ۳۶/۱۱، عامل محیطی، ۶۹/۷، عامل مدیریتی، ۰۲/۹، عامل دینی، ۱۴/۵ بر ناهنجاریهای رفتاری کارکنان ناجا تاثیر دارد.

Keywords:

عوامل کاهش انگیزش , ناهنجاری رفتاری , انحرافات رفتاری , انگیزش و کارکنان ناجا