تحلیل و ارزیابی کاربری اراضی در شهر پارسیان

موضوع زمین و چگونگی استفاده از آن همواره موضوع و بستر اصلی برنامه ریزی شهری بوده و در حقیقت سرنوشت نهایی طرح توسعه شهری و چگونگی مداخله و نظارت بر نحوه استفاده از زمین را رقم می زند و همواره یکی از مسایل اجتماعی، اقتصادی و کالبدی در شهرنشینی معاصر را این مقوله تشکیل داده است امروزه با توجه به توسعه روزافزون شهرها و عدم تعادل در پراکنش کاربری ها، ساماندهی کاربری اراضی شهری از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. کاربری زمین شهری، جزو مفاهیم پایه و اصلی دانش شهرسازی و در واقع شالوده شکل گیری آن است و به اندازه ای اهمیت دارد که برخی از برنامه ریزان شهری در کشورهای پیشرفته آن را مساوی با برنامه ریزی شهری می دانند. دسترسی عادلانه به کاربری های شهری و استفاده بهینه از آنها یکی از مولفه های اساسی در توسعه پایدار وعدالت اجتماعی است. امروزه مفهوم زمین و فضای شهری هم به لحاظ طبیعی و کالبدی و هم به لحاظ اقتصادی- اجتماعی تغییر کیفی پیدا کرده و در نتیجه ابعاد و اهداف کاربری اراضی نیز وسیع و غنی شده است. بنابراین، استفاده از زمین و فضا به عنوان یک منبع عمومی، حیاتی و ثروت همگانی، باید با برنامه ریزی اصولی انجام پذیرد. کاربری اراضی شهری و چگونگی توزیع فضایی- مکانی آنها، یکی از مهمترین کارکردها به منظور استفاده بهینه از فضای شهری است. در این پژوهش که به تحلیل و بررسی کاربری ها در شهر پارسیان پرداخته شده است، ابتدا وضع موجود کاربریها مورد بررسی قرار گرفته و سپس به برنامه ریزی برای آینده پرداخته شده است. روش بکار گرفته شده در این مقاله بصورت توصیفی- تحلیلی است. چارچوب نظری تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای گردآوری شده است و سایر اطلاعات با روش میدانی گردآوری شده اند. هدف از این پژوهش، آن است که با مطالعه وضع موجود کاربری زمین شهر پارسیان و شناخت کاربری های مختلف شهری، اعم از مسکونی، تجاری، درمانی، مذهبی و مانند آنها و مقایسه این کاربری ها با سرانه استاندارد، میزان کمبود هریک از کاربری ها مشخص شود و همچنین با استفاده از مدل swot نقاط ضعف و قوت هر یک از این کاربریها مورد بررسی گردد. نتیجه تحلیل کاربری ها در شهر پارسیان، نشان دهنده این است که گسترش کالبدی شهر در دهه های اخیر و افزایش جمعیت آن، باعث عدم تعادل در پراکنش کابری ها گردیده است و سرانه بسیاری از کاربری های موجود با ضوابط علمی و استانداردهای شهرسازی مطابقت ندارد که این وضعیت بیانگر عدم دقت نظر کافی برنامه ریزان شهری در زمان تهیه آنها ناشی می شود. بنابراین باید نظرات برنامه ریزان اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و جغرافیایی را در فرآیند برنامه ریزی کاربری مد نظر قرار داد تا این فرآیند چه در مرحله تهیه طرح توسعه پایدار و چه در مرحله اجرا به موفقیت بیانجامد.

Keywords:

تحلیل و ارزیابی , برنامه ریزی کاربری اراضی , توسعه کالبدی , شهر پارسیان , الگوی تحلیلSWOT