بهبود کنترل میدان گر موتور القایی خودروی برقی با استفاده از یادگیری عاطفی

این مقاله به بررسی کنترل سرعت یک موتور القایی سه فاز که به عنوان محرک یک خودروی برقی استفاده شده است، می پردازد. روش کلی کنترل سرعت موتور، روش کنترل میدان گرا است که در آن معادلات موتور توسط تبدیل کلارک به دستگاه مختصات چرخان dq۰ منتقل شده و گشتاور و شار موتوراز یکدیگر مستقل می شوند. در نتیجه امکان کنترل سرعت موتور بدون تغییر در قدرت آن فراهم می گردد. در بخشی از عملکرد روش فوق، کنترل کننده رایج تناسبی انتگرالی PI به کار رفته که در این مقاله با یک کنترل کننده هوشمند مبتنی بر یادگیری عاطفی مغز جایگزین و مقایسه می شود. منبع تغذیه موتور خودروی موردنظر که از طریق باتری تامین می گردد، توسط یک اینورتر سه فاز که به روش رگولاترو هیسترزیس کلیدزنی می شود به موتور خودرو متصل می گردد. در انتها نیز عملکرد موتور القایی در چند ساعت وبا تعداد سرنشین متفاوت، در محیط سیمولینک نرم افزار متلب شبیه سازی و بررسی شده است که در ان اثربخشی کنترل کننده مبتنی بر یادگیری عاطفی در بهبود سرعت و دقت پاسخ هی نسبت به کنترل کننده PI مشهود است

Keywords:

خودروی برقی , کنترل میدان گرا , کنترل کننده هوشمند مبتنی بر یادگیری عاطفی