مدل پیامدهای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران دیابتی بر اساس رویدادهای استرس زای زندگی با نقش میانجی خوددلسوزی دیابت

مقدمه و هدف: شیوع نسبتا بالای دیابت، هزینه های کلان درمان و درماندگی های روان شناختی مرتبط با آن، انجام پژوهش در زمینه دیابت را برجسته می سازد. این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی خوددلسوزی دیابت در رابطه بین رویداد های استرس زای زندگی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی انجام شد. روش تحقیق:  پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان زابل در بازه زمانی فروردین تا تیر ماه ۱۴۰۱(۷۹۵ N=) تشکیل داد. نمونه پژوهش شامل ۴۰۰ نفر از بیماران بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه رویدادهای استرس زای زندگی، خوددلسوزی و پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران دیابتی پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزارهای آماری SPSS۲۲ و LISREL۸.۸ تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که مسیر مستقیم رویدادهای استرس زا به خوددلسوزی منفی و معنی دار (۰۱/۰>p) و به کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مثبت و معنی دار (۰۱/۰>p) معنادار بود. مسیر مستقیم رفتارهای ارتقادهنده سلامت و رفتارهای مدیریت خود به کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مثبت و معنی دار بود (۰۱/۰>p). به علاوه مشخص شد که رابطه غیرمستقیم بین رویدادهای استرس زا و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت از طریق خوددلسوزی میانجی می شود (۰۱/۰>p).  نتیجه گیری: یافته های پژوهش از نقش میانجی خوددلسوزی در رابطه بین رویدادهای استرس زا با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت حمایت کرد. با توجه به نتایج این پژوهش برنامه های آموزشی و مداخله ای مبتنی بر خوددلسوزی در کنار مداخله های طبی و دارویی می تواند برای پیامدهای سلامت بیماران دیابتی مفید باشد.

Keywords:

Stressful Life Events , diabetes self-compassion , Quality of Life Related to the Health , رویدادهای استرس زا , خوددلسوزی , کیفیت زندگی مرتبط با سلامت