ارتباط ارزشی، مدیریت سود و راهبری شرکتی

استقرار نظام راهبری موثر و کارا، موجب همراستایی منافع مدیران و مالکان می شود، عملکرد عملیاتی شرکت را بهبود می دهد و در نتیجه شرکت ها رشد می کنند و گسترش می یابند. بنابراین می توان تصور کرد سهامداران در جهت حداکثرسازی منافعشان به حاکمیت شرکتی اقدام کنند؛ اگرچه ممکن است به هر دلیلی از اعمال این ابزار منصرف شوند. مدیران نیز در راستای دستیابی به این هدف به اعمال مدیریت سود دست می زنند یا به هر دلیلی از دستکاری آن صرف نظر می کنند. شواهدی تجربی است که نشان می دهد اشخاص وابسته در معاملات خود به شکل چشم گیری از دستکاری سود در گزارش ها مالی خود استفاده می کنند و سازوکارهای مناسب راهبری شرکت می تواند در مقابل پدیده مدیریت سود ایستادگی کند. با این حال مطالعات تاثیر احتمالی و پنهانی ارتباط ارزشی، مدیریت سود و سازوکارهای راهبری شرکتی را نادیده گرفته اند. در واقع روابط بین این متغیرهای هنوز در دست بررسی قرار دارد، بطوری که بسیاری از محققان در بررسی تجربی این روابط پافشاری می کنند. هدف این پژوهش بررسی ارتباط ارزشی، مدیریت سود و راهبری شرکتی است. در راستای هدف پژوهش، دو فرضیه تدوین شد. جهت آزمون این دو فرضیه با استفاده از روش حذف سامانمند، نمونه ای متشکل از ۱۰۵ شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های ۱۳۸۷ لغایت ۱۳۹۳ انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل دادها و آزمون فرضیه ها از مدل های رگرسیون چند متغیره به روش دادهای ترکیبی استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که مدیریت سود با سطح ارتباط ارزشی ارتباط معناداری دارد. به عبارت دیگر مدیریت سود سطح ارتباط ارزشی را کاهش می دهد. علاوه بر این نتایج پژوهش مشان داد که سازوکارهای مناسب راهبری شرکتی سطح مدیریت سود را کاهش می دهد.

Keywords:

ارتباط ارزشی , مدیریت سود , راهبری شرکتی.