نقش دسترسی به خدمات بهداشتی بر سلامت اجتماعی در مناطق شهری شهرستان ساری

سلامت اجتماعی اساسی ترین جزء رفاه اجتماعی بشمار رفته ، که بیش از مداخلات پزشکی به عوامل اجتماعی و اقتصادی وابسته می باشد و به عنوان یکی از مفاهیم محوری توسعه پایدار محسوب می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف رابطه بین دسترسی به خدمات بهداشتی ، پایگاه اقتصادی -اجتماعی و تحصیلات شهروندان ساری با ابعاد سلامت اجتماعی انجام شد. روش-تحقیق ، پیمایشی بوده و ابزار آن، پرسشنامه است . کلیه شهروندان مناطق شهری شهرستان ساری در مقطع سنی ۱۵ تا ۶۰ سال به عنوان جامعه آماری انتخاب شده که برابر ۱۲۵۴۰۰ نفر است . طبق روش نمونه گیری خوشه ای و فرمول کوکران۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند.نتایج نشان داد که بین میزان دسترسی به خدمات بهداشتی و تحصیلات با سلامت اجتماعی رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. پایگاه اقتصادی اجتماعی با سلامت اجتماعی رابطه معناداری ندارد. هر چه میزان دسترسی به خدمات بهداشتی بالاتر باشد، میزان سلامت اجتماعی بشتر می شود و در صورت کاهش میزان دسترسی به خدمات بهداشتی ، سطح سلامت شهروندان رو به ضعف و کاهش می رود. مقادیر ضرایب رگرسیونی نشان داد که متغیرهای دسترسی به خدمات بهداشتی و پایگاه اقتصادی اجتماعی در سطح بیش از ۹۹ درصد معنادار است . به ازای هر واحد تغییر در میزان دسترسی به خدمات بهداشتی ، حدود ۴۸۲.۰ واحد در میزان سلامت اجتماعی تغییر به وجود می آید. این متغیرها حدود ۴/۳۲ درصد از سلامت اجتماعی شهروندان را تبیین کرده و بیشترین نقش را میزان دسترسی به خدمات بهداشتی دارد.

Keywords:

سلامت اجتماعی , دسترسی به خدمات بهداشتی , پایگاه اقتصادی -اجتماعی .