مطالعه و بررسی اصول ترکیب بندی در بشقاب های شکار ساسانی

چکیده از دوران ساسانی، به عنوان آخرین دوره شکوفایی فرهنگ و تمدن ایران قبل از اسلام، بخش قابل توجهی آثار زرین و سیمین به یادگار مانده است که می­توان آنها را یکی از پر مایه­ترین هنرهای فرهنگ و تمدن ایران زمین به حساب آورد. از آنجایی که هنر ساسانی عمدتا درباری و نمایانگر فر و شکوه ایزدی پادشاهان ساسانی است، بنابراین اغلب آثار زرین و سیمین بجای مانده از این دوران، دربردارنده موضوعات و مضامینی مرتبط با پادشاه از جمله شکار شاهانه است. هنرمند ساسانی در اجرای این مضامین باید نهایت ذوق و هنر خود را برای طراحی این شکوه و جلال بکار می­گرفت. در این پژوهش، ظروف سیمین شکار از منظر ترکیب­بندی مورد واکاوی بصری قرار گرفته­اند که منجر به دستیابی و کشف الگوهای رایج تناسباتی و ترکیبی در ظروف شکار ساسانی شده است. طبق پژوهش حاضر، ظروف شکار دارای ترکیب بندی­های مختلف و متنوعی می­باشند که از این میان به نظر می­رسد چهار الگوی سامانمند با ساختاری معنی دار، مخصوص ظروف ساخت کارگاه­های درباری یا شاهی می­باشد. این چهار الگو یا ترکیب بندی رایج، طی آنچه در پژوهش معرفی می شود شاملترکیب بندی عمودی و افقی، ترکیب بندی منتشر، ترکیب بندی متقارن و ترکیب بندی متقاطع می­شود.

Keywords:

واژه های کلیدی: آثار سیمین , ساسانی , ترکیب بندی , بشقاب های شکار