بهبود کیفیت اسانس آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) با کاربرد کود زیستی مایکوروت در کشت مخلوط با نخود

به منظور ارزیابی اثر کود زیستی مایکوروت بر صفات کیفی آویشن باغی (Thymus vulgaris L) در کشت مخلوط با نخود زراعی (Cicer arietinum L)، آزمایشی به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال زراعی ۱۳۹۹ اجرا شد. تیمارها شامل کشت خالص آویشن ، کشت خالص آویشن تلقیح شده با قارچ، کشت خالص نخود، کشت خالص نخود تلقیح شده با قارچ، کشت مخلوط یک ردیف نخود+ یک ردیف آویشن (۱:۱)، الگوی کشت ۱:۱ تلقیح شده با قارچ، کشت دو ردیف نخود+ یک ردیف آویشن (۱ :۲) و الگوی کشت ۱:۲ تلقیح شده با قارچ بودند. نتایج نشان داد، بیشترین درصد (۶۹/۱) و عملکرد اسانس (۳۱/۳ گرم در متر مربع ) در الگوی کشت مخلوط ۱:۱ تلقیح شده با قارچ میکوریزا در چین اول بدست آمد. بر اساس آنالیز شیمیایی اسانس تیمول، گاماترپینن و پاراسیمن ترکیبات غالب اسانس بودند. بیشترین درصد تیمول و گاماترپینن در الگوی کشت مخلوط ۱:۱ تلقیح شده با میکوریزا حاصل شد. به طور کلی نتایج نشان داد که کود زیستی مایکوروت در کشت مخلوط به ویژه در الگوی کشت ۱:۱ به بهبود کیفیت اسانس آویشن باغی منجر گردید.

Keywords:

الگوی کشت , کشت مخلوط , درصد اسانس , مایکوریزا.