تعیین شاخص مطلوبیت کانی زایی با استفاده از روش تحلیل فازی؛مطالعه موردی منطقه سرچشمه و کوه پنج کرمان

تلفیق اطلاعات زمینی که دارای انواع و طبیعت گوناگون می باشند همواره در تعیین و ارزیابی دقیق تر منابع کانی زاییمسئله مهمی می باشد. تئوری مجموعه فازی یک چارچوب مناسب را جهت ترکیب و تحلیل کیفی و کمی داده ها، مستقلاز منابع و ویژگی های آن ها ارائه می کند. روابط تحلیل فازی بر پایه قواعد جهت محاسبه شاخص های مطلوبیت کانی زاییدر این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش مجموعه های فازی مرتبط با متغیرهای زمینی (MFIs)گوناگون مطرح می شود و توابع عضویت متناسب با آن ها تعریف می گردند؛ سپس عملگر اجتماع دارای الگوی میانگین وزنیمحاسبه می شوند. این روش به FMFIجهت بیان مطلوبیت کانی زایی مطرح گردیده و درجات عضویت جدید به عنوان عنوان مطالعه موردی جهت ترکیب داده های زمین شناسی ، سنجش از دور و ژئوفیزیک هوایی منطقه سرچشمه و کوه پنج۲×۲ ( از جمله ۹ سلول کنترلی آموزشی Km ۲۵۳۰ که به ۶۲۷ ) سلول Km۲شامل ۵ متغیر زمینی در مساحتی معادلشامل ۵۰ سلول ۰.۵≤FMFI ۰ درمنطقه از۰ تا ۰.۸۷ بدست آمد که FMFIتقسیم شده بود، استفاده گردید. مقادیرمطلوب دیگر جهت نمایش پتانسیل کانی زایی منطقه در نظر گرفته شدند

Keywords:

تلفیق اطلاعات زمینی , تئوری مجموعه فازی , شاخص مطلوبیت کانی زایی