پهنه بندی مکانی ضرایب لرزه خیزی b,a در گستره ایران و مقایسه با ایالت های لرزه زمین ساختی ایران

نقشه پراکندگی ضرایب لرزه خیزی با استفاده از روابط گوتنبرگ-ریشتر در رژیم های تکتونیکی مختلف درگستره ایران هدف این تحقیق می باشد. تقسیم بندی ایران بر اساس این پارامترها نگاهی تازه رادر مبحثایالت های لرزه زمین ساختی برای معرفی مرزهای جدید به همراه دارد.ما از کاتالوگ زمین لرزه های ایران شامل زمین لرزه های ما قبل تاریخی و تاریخی تا سال ۲۰۰۸ که با MW>۴ استفاده گردید که با استفاده ازاطلاعات ایستگاه های ISC,NEIC, IIEES وهمچنین مرکز لرزه نگاری موسسه ژئوفیزیک ایران تکمیل گشت.منطقه مورد مطالعه به شبکه های ۲ درجه در ۲ درجه تقسیم گردید. حوادث وابسته توسط نرم افزار ZMAP از کاتالوگ حذف گردید.ایران به ۵۷ منطقه تقسیم شدو ضریب b ازروی شیب رابطه logN=a- bM محاسبه شد و به مراکز این مناطق نسبت داده شد.این مقادیر در محیط GIS بر روی نقشه برده شدوبر اساس b کنتورهایی رسم گردید رنج مقادیر ضریب b بین ۰.۴ برای منطقه ای در ایالت لرزه زمین ساختی مکران تا ۱,۳ برای منطقه ای در ایالت لرزه زمین ساختی زاگرس و به همین ترتیب a بین ۲.۹ تا ۷.۶ به دست آمد. بر مبنای رابطه معکوس ضریب b با سطح تنش منطقه میتواند این پهنه بندی دارای اهمیت شایانی باشد .در همین راستا نقشه بهنه بندی نرخ لرزه خیزی و جگالی زمین لرزه ها نیز در محیط GIS تهیه گردید. ۵ پهنه بر اساس این پارامترها در ایران مشخص گردید.مناطق با ضریب b پایین شامل زمین لرزه هایی با بزرگی بالا و نرخ لرزه خیزی پایین و چگالی پایین زمین لرزه ها بوده بوده که غالبا درجنوب شرق و شرق ایران واقع در ایالت لرزه زمین ساختی مکران و شمال غرب مکان یابی شد و جنوب غرب ایران با مقادیر بالای b وتعدد وقوع زمین لرزه هایی با بزرگی متوسط همراه با نرخ لرزه خیزی بالا و چگالی بالای وقوع زمین لرزه ها همراه می باشد

Keywords:

گوتنبرگ-ریشتر , ضرایب a , b استرس , ایالتهای لرزه زمین ساختی