مطالعات پارک کودک با رویکرد تاثیر روانشناسی رشد بر خلاقیت کودکان در شهر رشت

امروزه مساله مورد توجه در حوزه کودکان این است که آن ها به جای ماجراجویی در محیط پیرامون ، به دنبال ماجراجویی در تخیل و افسانه ها هستند. مهمترین پیامد منفی این معضل این است که نمی توان از آن ها انتظار انسانی خلاق و کنجکاو را داشت . موضوع این پژوهش مطالعات پارک کودکی است که شامل مطالعات پارک برای سنین ۷ تا ۱۲ سال است . هدف از این پژوهش رسیدن به مطالعات پارک متناسب برای کودکان ۷ تا ۱۲ سال ، جهت بالا بردن خلاقیت آنان می باشد. برای تحقق این هدف نیاز به یافتن فرم های معماری جهت ترغیب کودکان به بازی های جمعی و پرتحرک و نیز استفاده از عناصر کالبدی و طبیعی معماری در جهت افزایش خلاقیت می باشد. اطلاعات لازم جهت انجام این تحقیق از طریق مطالعات توصیفی ، مطالعات کتابخانه ای وبازدید های میدانی جمع آوری شده است . با الگوی کیفی و مقایسه ای ، پژوهش های مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که برخی ویژگی های کالبدی ، فضا بر رشد وشکوفایی خلاقیت کودکان موثر است . با توجه به شناخت فاکتورهای فرآیند خلاق در کودکان مانند: کنجکاوی ،کاوش بازی و..... اصول و راهکارهایی برای طراحی فضاهای مختص به کودکان مانند انعطاف پذیری ،جذابیت ، فضای سبز، تلفیق فضای طبیعی با مصنوعی ، تنوع شکل و وسعت فضا استفاده از عناصر طبیعی و مواردی از این قبیل ، در جهت ارتقاء خلاقیت کودکان ارائه گردید.

Keywords:

پارک کودک , روانشناسی رشد , خلاقیت کودکان , رشت