رفتار نهادی برنامه ریزان در گفتمان برنامه ریزی شهری کلان شهر تهران

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 110

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JFAUP-23-4_001

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1402

Abstract:

هدف این مقاله، ارائه چارچوب انگاشتی برای درک و توضیح رفتار نهادی برنامه ریزان در گفتمان برنامه­ریزی شهری کلان­شهر تهران است. با دریافت فرهنگ برنامه­ریزی به مثابه­ یک سیستم فرهنگی، تصمیم­ها و داوری­های برنامه­ریزان، متاثر از چارچوب­های فردی و جمعی مشترکی است که نمایان­گر "عادت­واره" خاص خود آن­ها بوده و برنامه­ریزان به واسطه­ی آن، بستر برنامه­ریزی را درک می­کنند. هدف این پژوهش، عمل­آوری نظریه­ای محتوایی و میانی به منظور درک رفتار نهادی برنامه­ریزان در تجربیات زیسته آنهاست، که بدین منظور روش "نظریه مبنایی برساخت­گرایانه" به­عنوان روش پژوهش انتخاب گشته که اساسا تمرکز آن بر اقدامات، تعاملات و فرایندهای اجتماعی برنامه­ریزان است. داده­های تحلیل عناصر ذهنی برنامه­ریزان، به­واسطه­ی روش مصاحبه­های نیمه-­ساختار­­یافته، با ۲۸ نفر از برنامه­ریزان دارای سابقه در محیط برنامه­ریزی کلان­شهر تهران فراهم گشته و پس از انجام مراحل پیش کدگذاری اعم از گردآوری داده­ها و پیاده­سازی آن­ها­، مرحله تحلیل داده­ها و طیف­های سه­گانه کدگذاری اولیه، متمرکز و در نهایت کدگذاری نظری انجام شده است. چارچوب انگاشتی حاصل، دربردارنده­ی ابعادی اعم از عقلانیت عملی برنامه­ریزان در چارچوب رفتار جزر و مدی، بقای ارزش­ها در اخلاق­شناسی عملی، منطق تناسب در برنامه­ریزی و خودآگاهی حرفه­ای برنامه­ریزان در میدان بازی نقش­ها است که در قالب الگوی بازتعریف جغرافیای کنشگری در فرهنگ برنامه­ریزی کلان­شهر تهران نمود پیدا می­کند.

Keywords:

Authors

پویا جودی

مدرس گروه شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز

محمدحسین شریف زادگان

دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهیدبهشتی، دکترای توسعه اقتصادی و برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه لندن

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • بلیکی، ن (۱۳۹۲)، طراحی پژوهش های اجتماعی، نشر نی، تهران ...
  • بر، و (۱۳۹۴)، برساخت گرایی اجتماعی، مترجم: ا. صالحی، نشر ...
  • برگر، پ و لوکمان، ت (۱۳۹۴)، ساخت اجتماعی واقعیت: رساله ...
  • بیرکس، م و میلز، ج (۱۳۹۳)، تحقیق مبنایی: راهنمای عمل ...
  • کرسول، ج و کلارک، و (۱۳۹۴)، روش های پژوهش ترکیبی، ...
  • فراستخواه، م (۱۳۹۵)، روش تحقیق کیفی در علوم اجتماعی-با تاکید ...
  • فراستخواه، م (۱۳۹۶)، سخنرانی در همایش «دولت و مردم در ...
  • هال، ا (۱۳۹۳)، بازنمایی: بازنمایی های فرهنگی و کاربست های ...
  • هیلیر، ج (۱۳۹۴)، سایه های قدرت- حکایت دوراندیشی برنامه ریزی ...
  • Abram, S (۲۰۰۰), Planning the public: some comments on empirical ...
  • Charmaz, K (۲۰۰۶), Constructing Grounded theory: A Practical Guide Through ...
  • Dale, B (۲۰۰۲), An Institutionalist Approach To Local Restructuring-The Case ...
  • Dear, M (۲۰۰۰), The Postmodern Urban Condition, Blackwell, Oxford ...
  • De Vries, J (۲۰۱۵), Planning and Culture Unfolded: The Cases ...
  • Ernste, H (۲۰۱۲), Framing Cultures of Spatial Planning, Planning Practice ...
  • Friedmann, J (۲۰۰۵), Planning Cultures in Transition, In B. Sanyal, ...
  • Friend, J & Hickling, A (۲۰۰۵), Planning under Pressure the ...
  • Furst, D (۲۰۰۹), Planning Cultures En Route To A Better ...
  • Getimis, P (۲۰۱۲), Comparing Spatial Planning Systems and Planning Cultures ...
  • Hajer, M (۱۹۹۵), The Politics of Environmental Discourse, Clarendon Press, ...
  • Healey, P (۱۹۹۷), An institutionalist approach to spatial planning, In ...
  • Healey, P (۲۰۰۷),The new institutionalism and the transformative goals of ...
  • Healy, P (۲۰۰۶), Collaborative planning: Shaping Places in Fragmented Societies ...
  • Healey, P (۲۰۰۵), On The Proect Of ‘ Institutional Transformation ...
  • Knieling , J & Othengrafen, F (۲۰۱۵), Planning Culture—A Concept ...
  • Knieling, J & Othengrafen, F (۲۰۰۹), Planning Cultures in Europe. ...
  • Kohn, M (۲۰۰۰), Language, power and persuasion: toward a critique ...
  • Kumar , S & Pallathucheril, V (۲۰۰۴), Analyzing planning and ...
  • Morse, J (۱۹۹۵), The significance of saturation, Qualitative Health Research, ...
  • Neuman, M (۲۰۰۷), How we use planning: Planning cultures and ...
  • Olsen, J & March, J (۲۰۰۴), The logic of appropriateness, ...
  • Ostrom, E (۱۹۹۰), Governing the Commons: The Evolution of Institutions ...
  • Othengrafen, F (۲۰۱۴), The Concept of Planning Culture: Analysing How ...
  • Rizzello , S & Turvani, M (۲۰۰۲), Subjective Diversity and ...
  • Robson, C (۱۹۹۳), Real World Research, Blackell Publishers, Oxford ...
  • Sanyal, B (۲۰۰۵), Comparative Planning culture, Routledge, New York ...
  • Sharp, L & Richardson, T (۲۰۰۱), Reflections on Foucauldian Discourse ...
  • Verma, N (۲۰۰۷), Institutions And Planning, Elsevier, Amsterdam ...
  • Wildavsky, A (۱۹۷۹), Speaking Truth to Power, Little, Brown and ...
  • نمایش کامل مراجع