نگاهی به کاربرد اسنادی فرش در فرهنگ بختیاری

هنر- صنعت بافت فرش شاید ابتدا در میان جوامع کوچ نشین و عشایر به ­عنوان نیاز مادی انسان به زیرانداز آغاز شده، و سپس در اقوام و طوایف مختلف، چه در شیوه ­های بافت، چه در نقوش و چه در نوع و کیفیت مواد اولیه دستخوش تغییر و تحول شده است. قالی بافی هنری است که تار و پودش آئینه فرهنگ و سنتها و ذهنیات و باورهای مردم بوده است. این هنر مانند سایر هنرهای سنتی ایران ریشه در فرهنگ دارد که در درجه نخست کالایی کاربردی محسوب می گردد و عشایر و ایلات از مهمترین حامیان و تولیدکنندگان هنرهای کاربردی در ایران به شمار می آیند. قالی عشایری سندی معتبر برای مطالعه هنر و فرهنگ ایران به شمار می آید و مهمترین عرصه بروز سلیقه مردمان و اقوام مختلف، به ویژه زنان روستایی و عشایری ایران است. به علاوه آگاهی از رسوم و سنتهای نهفته در آن، باعث گشایش پنجره­های افزون­تری به دنیای پیرامون ما می­گردد. تاکنون بیشترین توجه محققان در حوزه فرش روستایی و عشایری به نشانه های تصویری و نقوش فرش ایران بوده، و این بخش از فرش های ایران بیشتر توجه را به خود معطوف داشته است. حال فارغ از مفاهیم پنهان در کیفیت بافت و نقوش، نفس بافت فرش نیز ­می ­تواند به­ عنوان یک سند پراهمیت مورد کنکاش و بررسی قرار گیرد.

نگاهی به کاربرد اسنادی فرش در فرهنگ بختیاری Keywords:

فرش عشایری , قوم بختیاری , رسوم و سنتها , قالی بافی , نقش شیر