تبیین گسترش تشیع در ایران (بررسی موردی نقش آل نوبخت)
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 70
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HISS-4-51_003
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1402
Abstract:
هوش و زکاوت مردم ایران از یک سو و سابقه ی داشتن فرهنگ و تمدن از سوی دیگر باعث شدکه بیش از هر ملت دیگر نسبت به اسلام توجه داشته و به خاندان رسالت گرایشی نزدیکتر داشته باشند، از این رو تشیع در میان ایرانیان نفوذ بیشتری یافت یعنی ایرانیان روح اسلام و محتوای آن را نزد خاندان رسالت یافته و پاسخ پرسشها و نیازهای واقعی خود یعنی عدل و مساوات را در اسلام و مذهب شیعه دیده بودند. در این پژوهش به دنبال یافتن پاسخی منطقی به این سوال هستیم که: نوبختیان (آل نوبخت) چه نقشی در گسترش تشیع در ایران داشتند؟ و نتایج آن نشان میدهد آل نوبخت نقش تعیین کننده ای در گسترش و فراگیری مذهب تشیع در ایران داشته و اولین کسانی بودند که مبحث امامت را جزء اصول مطرح نمودند. این پژوهش با روش توصیفی - تحلیلی و با بهره گیری از پایان نامه کارشناسی ارشد و استفاده از منابع کتابخانهای و مطالعه مقالات و کتب تاریخی به بررسی نقش آل نوبخت در گسترش تشیع در ایران پرداخته شده است.
Authors
صلاح آزوغ
کارشناس ارشد تاریخ اسلام