زیبایی شناسی در اشعار رابعه قزداری

توجه به زیباشناسی سخن در آثار همه شاعران کم یا زیاد دیده می شود. البته شاعران در غزل و گاهی هم در قصیده به آرایه های ادبی عنایت بیشتری نشان داده اند. رابعه قزداری شاعر عصر رودکی در اشعار خود زیبایی های ادبی را با بلاغت و شیوا سخنی در هم آمیخته و پیکره ی آن را زیبا، با شکوه و هنرمندانه ساخته است و به لحاظ این که شعر یک هنرمتعالی است و هر اثر هنری در بیان خود زیباست پس می توان آن را از دیدگاه زیبا شناسی بررسی نمود. پژوهش ها درباره او بیشتر به زندگی او معطوف بوده تا شعرش، نگارنده در این پژوهش با روشی زیباشناسی، به بررسی علمی شعر او می پردازند. نظریه حوزه های زیباشناسی یکی از نظریات برجسته در زیباشناسی، که خود زیرمجموعه زبان شناسی قلمداد می شود و در این پژوهش چند و چون آن دسته از حوزه های زیباشناسی شعر رابعه که بالقوه مشخصه سبکی اند آشکار می شود. در این گفتار مواردی از زیبایی های هنری بدیع را در شعر او بررسی می کنیم.

Keywords:

آرایه های لفظی و معنوی , جناس , لف و نشر , تلمیح , ایهام.