مدلسازی آزمایشگاهی مقایسه عملکرد هیدرولیکی آبگیر کفی متخلخل یک و سه وجهی

چکیده: یکی از متداولترین آبگیرها در رودخانه ها و آبراهه های با شیب تند، آبگیر کفی است. به دلیل مشکلات فنی آبگیرهای میله ای مشبک فلزی مرسوم، آبگیر متخلخل با مصالح طبیعی می تواند جایگزین مناسبی برای این نوع آبگیر باشد. در این تحقیق با استفاده از یک مدل آزمایشگاهی به مقایسه عملکرد هیدرولیکی آبگیر کفی با ساختار یک و سه وجهی پرداخته شد. برای این منظور دو نمونه از این سازه ها با دانه بندی های مختلف، شرایط هیدرولیکی و شیب های مختلف کانال اصلی، مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج این دو مدل از آبگیر در شرایط یکسان مقایسه شد. نتایج نشان داد اثر شیب کانال اصلی در محدوده شیب های این تحقیق بر عملکرد آبگیر ناچیز است. درصد دبی گذرنده از آبگیر متخلخل نسبت به دبی کل، با افزایش دبی کل کاهش می یابد. نتایج نشان می دهد علاوه بر قطر متوسط مصالح مورد استفاده به عنوان فیلتر متخلخل، توزیع دانه بندی و تخلخل موثر مصالح نیز بر کسر دبی گذرنده از آبگیر در هر دو نوع ساختار یک و سه وجهی مهم می باشد. همچنین مقایسه ساختار یک و سه وجهی نشان داد به طور متوسط، دبی گذرنده از مدل سه وجهی ۶ درصد بیشتر از آبگیر تک وجهی است. واژه های کلیدی: محیط متخلخل، جریان متغیر مکانی، آبگیر متخلخل، مدل فیزیکی

Keywords:

محیط متخلخل , جریان متغیر مکانی , آبگیر متخلخل , مدل فیزیکی