بررسی اثربخشی مولفه های مثبت روانشناختی بر خودکارآمدی و فراشناخت دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مولفه های مثبت روانشناختی بر خودکارآمدی و فراشناخت دانش آموزان مقطع متوسطه دوم انجام گرفت و از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی بود. نمونه پژوهشی در این بررسی شامل ۴۰ نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان جوانرود در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود که به روش نمونه گیری هفدمند با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. داده های تحقیق از طریق پرسشنامه های خودکارآمدی روانی (GSE) شرر و مادوکس (۱۹۸۲) و پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز (MCQ-۳۰) جمع آوری گردید. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۰ و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین میانگین نمرات پس آزمون خودکارآمدی (۱۴/۰=ἡ، ۰۵/۰˂P، ۰۹/۶=(۱ و ۳۵)F) و فراشناخت (۳۹/۰=ἡ، ۰۱/۰˂P، ۶۵/۲۲=(۱ و ۳۵)F) بعد از حذف اثر پیش آزمون، در گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری وجود دارد و آموزش مولفه های مثبت روانشناختی منجر به ارتقای خودکارآمدی و کاهش باورهای فراشناخت منفی (بهبود فراشناخت مثبت) در اعضای گروه آزمایش در مرحله پس آزمون، در مقایسه با گروه کنترل شده است. بر اساس نتایج حاصله می توان گفت که آموزش های مرتبط با مولفه های مثبت روانشناختی از جمله مدل های آموزشی جدید است که قادر است اثرات مثبتی در وضعیت روانشناختی دانش آموزان بر جای بگذارد.کلید واژگان: مولفه های مثبت روانشناختی، خودکارآمدی، فراشناخت، دانش آموزان.

Keywords:

مولفه های مثبت روانشناختی , خودکارآمدی , فراشناخت , دانش آموزان.