الگوی تغییرات ده ساله سن ابتلا به انفارکتوس حاد میوکارد در بستری شدگان بیمارستان شهید بهشتی بابل (۸۰-۱۳۷۱)

Publish Year: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 109

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBUM-11-4_009

تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1402

Abstract:

زمینه و هدف: انفارکتوس حاد میوکارد یکی از شایعترین بیماریها است و موجب مرگ و میر، از کارافتادگی و عوارض زیادی در کشورهای در حال توسعه می گردد. از آنجا که در دهه اخیر در ایران، بیماری قلبی - عروقی در راس علل مرگ و میر قرار داشته است، این بررسی با هدف تعیین روند تغییرات ده ساله در سن بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی، مقطعی بر اساس اطلاعات موجود از پرونده ۱۲۳۳ نفر از مبتلایان به انفارکتوس حاد میوکارد در بیمارستان شهید بهشتی بابل طی سالهای ۱۳۷۱-۸۰ انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، سابقه انفارکتوس میوکارد و سال تقویمی پذیرش، از پرونده بیماران استخراج گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای t، Chi-Square، آنالیز واریانس و آزمون F و با سطح معنی داری P<۰.۰۵ مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: از ۱۲۳۳ نفر مبتلا به انفارکتوس میوکارد (MI) در طی ۱۰ سال، ۷۶۲ نفر (%۶۲) مرد بودند. سن %۱۵.۷ از بیماران زیر ۵۰ سال و سن %۴۰.۶ از آنها ۶۵ سال یا بالاتر بود. به طور کلی، میانگین سنی بیماران ۱۱.۲ ±۶۰.۶ سال بود. میانگین سنی ابتلا در زنان ۶۱.۵) سال( به طور معنی داری از میانگین سنی ابتلا در مردان ۶۰.۱) سال( بیشتر بود (P=۰.۰۳). در طی روند ده ساله، تغییرات معنی داری در میانگین سنی مبتلایان مشاهده نشد (P=۰.۶۳). تقریبا %۷۸ از مبتلایان اولین ابتلا به MI را داشتند. میانگین سن اولین ابتلا ۱۱.۴ ±۵۹.۶ سال بود؛ همچنین در روند ده ساله، تغییرات معنی داری در میانگین سن اولین ابتلا مشاهده نشد (P=۰.۵۵) ولی درصد ابتلا به MI در سن زیر ۵۰ سال روند رو به افزایش داشت.نتیجه گیری: برای افزایش سن ابتلا به MI نیاز به آموزش بیشتر در مورد عوامل خطر قلبی - عروقی و کنترل رفتارهای تغذیه ای و غربالگری فشار خون و مقابله جدی تری در تغییرات رفتارها و شیوه های جدید زندگی شهری ضروری می باشد.

Authors

کریم اله حاجیان

Associate Professor, Department of Social Medicine and Health, Faculty of Medicine, Babol University of Medical

فرزاد جلالی

Associate Professor, Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Babol University of Medical Sciences, Babol,