ارتباط بین وضعیت تنفسی و خلقی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه (شهر بیرجند)

مقدمه و هدف: افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه دارای مشکلات تنفسی و مشکلات خلقی هستند که با تعیین میزان ارتباط بین دو بعد جسمی و روانی در این بیماران می توان در تهیه و ارائه مراقبتها توسط کادر درمانی و بخصوص پرستاران قدم موثری برداشت.روش ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به منظور بررسی ارتباط بین وضعیت تنفسی و خلقی بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه و در سال ۱۳۷۹ بر روی ۳۷ نفر از بیماران مبتلا به یکی یا هر دو بیماری برونشیت مزمن و آمفیزم ساکن بیرجند که حداقل ۲ سال سابقه ابتلا به این بیماریها را داشته اند به انجام رسیده است. برای بررسی وضعیت خلقی بیمار از پرسشنامه ۳۰ سوالی استاندارد بررسی خلق (GDS) و برای بررسی وضعیت تنفسی بیماران چک لیست مشتمل بر ۱۰ بند استفاده شده است. در پرسشنامه بررسی خلق نمرات از ۳۰ محاسبه شد و هر چه نمرات به صفر نزدیک تر بود. نشان دهنده خلق بالاتر و بهتر فرد است. اطلاعات بدست آمده توسط آزمونهای آماری مک نمار و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.نتایج میانگین کل نمره در این مطالعه ۱۶.۲۷ بدست آمد. با تنگی نفس روزانه، در سطوح مختلف فعالیت، خلق بیماران به حالت افسرده نزدیکتر می شود (P<۰.۰۰۱). این نتیجه گیری در مورد شدت تنگی نفس در خواب نیز صدق میکند. (P<۰.۰۰۱) همچنین شکمی یا سینه ای بودن و منظم و یا نامنظم بودن تنفس نیز با تغییرات خلقی بیماران ارتباط معنی داری دارد (P<۰.۰۵).نتیجه گیری: وضعیت تنفسی بیماران مبتلا به COPD با خلق افسرده ارتباط دارد بنابراین بیماران مبتلا به COPD در هر شرایطی احتیاج به حمایت روانی دارند.

Keywords:

بیماری مزمن انسدادی ریه , ارتباط , وضعیت تنفسی , وضعیت خلقی