الگوی انتخاب روش های پیشگیری از باروری و رابطه آن با سن، تعداد فرزندان و میزان تحصیلات در زنان همسردار ۴۹-۱۵ ساله در جمعیت روستایی بابل

مقدمه و هدف: اجرای برنامه تنظیم خانواده راه حل آسانی در کنترل رشد بالای جمعیت می باشد و عملکرد زنان نقش مهمی در اجرای این برنامه دارد. لذا هدف از این بررسی، تعیین رابطه بین انتخاب روشهای پیشگیری از باروری با سن، تعداد فرزند و میزان تحصیلات زنان می باشد.مواد و روشها: این مطالعه بصورت توصیفی - تحلیلی و به روش مقطعی با نمونه ای از ۴۰۰ نفر زنان واجد شرایط برنامه تنظیم خانواده ۱۵-۴۹) ساله( در جمعیت روستایی بابل در سال ۱۳۷۹ انجام گردید. اطلاعات مربوط به نوع روش پیشگیری، سن، تعداد فرزندان و سطح تحصیلات زنان از پرونده های موجود تنظیم خانواده در مراکز بهداشتی و درمانی استخراج گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نتایج نشان داد که در زنان تحت پوشش برنامه تنظیم خانواده، استفاده از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری )قرص، IUD، کاندوم، توبکتومی و وازکتومی( %۷۱.۹ می باشد. در این خصوص بین نوع روش پیشگیری از بارداری با سن مادر، تعداد فرزند و میزان تحصیلات از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود داشته است بطوری که زنان در سنین بالای ۴۰ سال، تعداد فرزند بیشتر و بی سواد بیشتر از روش توبکتومی و زنان در سنین پایین تر، تعداد فرزند کمتر و تحصیلات متوسط بیشتر از قرص و IUD و کاندوم استفاده می کنند و زنان با تحصیلات خوب و عالی بیشتر روش منقطع و وازکتومی را انتخاب کرده اند.نتیجه گیری: میزان استفاده از روش های مطمئن پیشگیری از بارداری در جامعه مورد بررسی ما تقریبا در حد قابل قبول بوده و به دلیل درصد نسبتا زیاد استفاده کنندگان روش منقطع (%۲۰) و غیر مطمئن بودن آن، آموزش های لازم در این خصوص ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

تنظیم خانواده , روش های پیشگیری از بارداری , تحصیلات , تعداد فرزند