تاثیر اولتراسوند و مدت زمان کشش گروه عضلانی همسترینگ بر دامنه اکستنشن پاسیو مفصل زانو

زمینه و هدف: مطالعات اندکی در مورد تاثیر اولتراسوند و مدت زمان کشش بر افزایش انعطاف پذیری عضلات همسترینگ انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین دامنه اکستشن پاسیو زانو در دانش آموزان مبتلا به کوتاهی گروه عضلانی همسترینگ و تاثیر اولتراسوند و مدت زمان کشش در درمان این اختلال انجام شد. روش تحقیق: این تحقیق به صورت کارآزمایی بالینی و در سال ۱۳۸۴ در زابل انجام شد. ۵۰ دانش آموز پسر با دامنه سنی ۱۲-۱۴ سال از بین دانش آموزان پسر مدارس راهنمایی از طریق نمونه گیری در دسترس مورد مطالعه قرارگرفتند. آزمودنیها به صورت تصادفی در پنج گروه قرار گرفتند. گروه اول با اولتراسوند، گروه دوم با اولتراسوند و کشش ۱۵ ثانیه ای، گروه سوم با اولتراسوند و کشش ۳۰ ثانیه ای، گروه چهارم فقط باکشش ۱۵ ثانیه ای و گروه پنجم با کشش ۳۰ ثانیه ای درمان شدند. میزان اکستنشن پاسیو مفصل زانو (درجه) به عنوان شاخص انعطاف پذیری عضلات همسترینگ قبل و بعد از ده جلسه درمان اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمونهای ANOVA و t زوج شده در سطح معنی داری P?۰.۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میزان اکستنشن پاسیو مفصل زانو در گروه اول از ۱۶۰.۲ ± ۷.۹ درجه به ۱۶۳.۳ ± ۷.۵ درجه (P=۰.۰۰۱)، در گروه دوم از ۱۶۱.۱ ± ۶.۹ درجه به ۱۶۶.۵ ± ۵.۹ درجه (P<۰.۰۰۰۱)، در گروه سوم از ۱۶۳.۵ ± ۶.۷ درجه به ۱۷۱.۲ ± ۵.۹ درجه (P<۰.۰۰۰۱)، در گروه چهارم از ۱۶۱ ± ۱۱.۸ درجه به ۱۶۴.۴ ± ۱۱.۳ درجه (P=۰.۰۰۵) و در گروه پنجم از ۱۶۶.۱ ± ۵.۶ درجه به ۱۷۱.۱ ± ۴.۸ درجه (P=۰.۰۰۱) ارتقا یافت. اختلاف عمده ای بین پنج گروه قبل (P=۰.۴۸) و بعد از مداخله (P=۰.۰۵۹) وجود نداشت. نتیجه گیری: در این مطالعه، انعطاف پذیری گروه عضلانی همسترینگ با هر پنج برنامه درمانی افزایش یافت؛ ولی هیچ یک از روشها نسبت به دیگری برتری قابل توجهی در افزایش انعطاف پذیری این گروه عضلانی نشان ندادند.

Keywords:

Range of motion , Ultrasound , Knee joint , Hamstring , Extension , دامنه حرکتی , اولتراسوند , مفصل زانو , همسترینگ , کشش