بررسی فعالیت گسل درونه بر اساس سازوکار کانونی زمین لرزه های دو دهه اخیر
Publish place: Journal of the Earth and Space Physics، Vol: 49، Issue: 2
Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 362
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
Export:
Document National Code:
JR_JESPHYS-49-2_005
Index date: 18 October 2023
بررسی فعالیت گسل درونه بر اساس سازوکار کانونی زمین لرزه های دو دهه اخیر abstract
بررسی های فعالیت گسل ها مهم ترین ابزار برای تعیین جهت گیری میدان تنش هستند. با محاسبه سازوکار کانونی زمین لرزه ها جهت انتشار گسیختگی، هندسه گسل و میدان تنش منطقه موردمطالعه را می توان مشخص کرد. گسل درونه با طول حدود ۸۰۰ کیلومتر بعد از گسل اصلی زاگرس بزرگ ترین گسل ایران است. هدف از این پژوهش مطالعه لرزه خیزی، حل سازوکار کانونی زمین لرزه های رخ داده در راستای سه بخش غربی، میانی و شرقی گسل درونه و تخمین تنش در منطقه است. در این مطالعه محاسبه سازوکار کانونی با استفاده از روش پلاریته (قطبش) اولین رسید موج P برای ۲۱ زمین لرزه بزرگ تر از ۳ رخ داده در مجاورت گسل درونه طی دو دهه اخیر انجام می شود. علاوه بر آن برای راستی آزمایی نتایج از مدل سازی شکل موج برای محاسبه سازوکار کانونی زمین لرزه های کمتر از ۴ استفاده می شود. سپس از بررسی سازوکارهای محاسبه شده، مقادیر تنش آزادشده در صفحههای گسلی ارائه می شود. سازوکارکانونی رویدادها و مقایسه آن با بررسی های زمین ساختی پیشین در راستای گسل درونه همخوانی قابل قبولی دارد. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد، تفاوت قابل ملاحظه ای در سازوکار کانونی زمین لرزه های سه قطعه شرقی، میانی و غربی گسل درونه وجود دارد که تاییدکننده حرکت بلوک ها به دو صورت چپ بر و راست بردر راستای گسل است. اختلاف سازوکارکانونی رویدادهای بخشهای شرقی و غربی با توجه به حرکت رو به شمال بلوک لوت و انحنای گسل درونه توجیه پذیر است.
بررسی فعالیت گسل درونه بر اساس سازوکار کانونی زمین لرزه های دو دهه اخیر Keywords:
بررسی فعالیت گسل درونه بر اساس سازوکار کانونی زمین لرزه های دو دهه اخیر authors
محدثه عصار عنایتی
گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
غلام جوان دلوئی
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران.
سمیه احمدزاده
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران.
آذر افشار ساوات
پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :