اثر گنادوتروپین جفتی انسان بر تکوین فولیکول های تخمدانی موش نژاد Balb/c

زمینه و هدف: در مطالعات تولید مثل و ناباروری و نیز مطالعات ژنتیکی، روش تحریک تخمدانی کنترل شده با استفاده از گنادوتروپینها، از اهمیت خاصی برخوردار است. در پژوهش حاضر اثر هورمون گنادوتروپین جفتی انسان ( hCG ) بر تکوین فولیکولهای تخمدانی موش نژاد Balb/c بررسی شد.   روش تحقیق: در این پژوهش تجربی، ۳۰ سر موش ماده باکره ۲۱ روزه نژاد Balb/c انتخاب و به سه گروه شاهد، شاهد آزمایشگاهی (تزریق ۱/۰ میلیلیتر سالین نرمال) و تجربی (تزریق ۱/۰ میلیلیتر هورمون گنادوتروپین جفتی انسان IU/ml ۵) تقسیم شدند. موشها ۱۸ ساعت پس از تزریق توسط کلروفرم کشته شدند و تخمدانهای آنها خارج و بررسیهای اولیه ریختشناسی و ثبت وزن و اندازه انجام شد؛ سپس به کمک مطالعات میکروسکوپی نوری تعداد فولیکولهای اولیه، ثانویه، در حال رشد و نیز فولیکولهای آنترال اولیه هر نمونه بررسی و مقایسه شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمونهای آماری ANOVA و Kolmogorov-Smirnov در سطح معنیداری ۰۵/۰ >p تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: تفاوت معنیداری بین سه گروه از نظر اندازه تخمدان، تعداد متوسط فولیکولهای اولیه و ثانویه مشاهده نشد (۰۵/۰ >p ) . تزریق hCG باعث افزایش معنیداری در وزن تخمدانها و تعداد متوسط فولیکولهای در حال رشد و فولیکولهای آنترال اولیه در مقایسه با گروه شاهد و شاهد آزمایشگاهی شد (۰۰۱/۰=p ) .   نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، اثر هورمون گنادوتروپین جفتی انسان بر روی افزایش میزان رشد فولیکولهای تخمدان، در مراحل انتهایی بیشتر میباشد.

Keywords:

Human chorionic gonadotropin (hCG) , ovary , Balb/c mouse , follicular development , گنادوترپین جفتی انسان , تخمدان , موش Balb/c , تکوین فولیکولی