تاثیر آموزش مهارت های ارتباط موثر بر تنظیم هیجانی، تاب آوری و رضایت زناشویی مادران کودکان کم شنوا

زمینه و هدف: بیش از ۹۰ درصد از کودکان آسیب دیده شنوایی، دارای والدین شنوا هستند و والدین آن ها شیوه ارتباط با این کودکان را نمی دانند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباط موثر بر تنظیم هیجانی، تاب آوری و رضایت زناشویی مادران کودکان کم شنوا بود. روش تحقیق: پژوهش، به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش را مادران کودکان کم شنوای زیر ۷ سال شهرستان رشت که در سال ۱۳۹۵ به کلینیک ناشنوایی پژواک این شهر مراجعه کرده بودند، تشکیل دادند. تعداد ۴۰ نفر از مادران، به شیوه در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه ۲۰ نفره مداخله و کنترل جای دهی شدند. پرسش نامه های تنظیم شناختی هیجان Granofsky، تاب آوری Conner & Davison (CD-RIS) و رضایت زناشویی انریچ ENRICH ۴۷)) به عنوان ابزارهای پژوهش استفاده شدند. برنامه آموزش مهارت های ارتباط موثر، در قالب ۸ جلسه برای مادران گروه مداخله برگزار شد و افراد گروه کنترل، آموزشی دریافت نکردند. از آمار توصیفی شامل: فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد و خطای استاندارد برای شرح و توصیف داده ها و از آزمون های آماری خی دو، t مستقل، t زوجی، لوین، مجذور اتا، تحلیل کوواریانس، کولموگراف- اسمیرنف و باکس برای تحلیل داده ها در سطح معنی داری ۰/۰۵ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی، منجر به ایجاد تفاوت معنی داری در پس آزمون گروه مداخله شد و مقایسه میانگین ها حاکی از افزایش تاب آوری، تنظیم هیجانی و رضایت زناشویی در گروه مداخله بود) ۰/۰۱P<). نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت با آموزش مهارت های ارتباط موثر می توان موجبات افزایش تاب آوری و رضایت زناشویی و همچنین تنظیم هیجانی را در مادران دارای کودک با آسیب شنوایی فراهم نمود.

Keywords:

Effective Communication Skills , Emotional Regulation , Resilience , Marital Satisfaction , Hearing-Impaired , مهارت های ارتباط موثر , تنظیم هیجانی , تاب آوری , رضایت زناشویی , کم شنوا