شیوع کم کاری مادرزادی تیروئید در نوزادان استان خراسان جنوبی

زمینه و هدف: کم کاری مادرزادی تیرویید از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز و از علل مهم و قابل پیشگیری عقب ماندگی ذهنی محسوب می شود. این مطالعه جهت بررسی میزان شیوع کم کاری مادرزادی تیروئید در نوزادان استان خراسان جنوبی انجام شد.   روش تحقیق: این مطالعه توصیفی گذشته نگر روی نوزادان متولد شده استان خراسان جنوبی که از تیرماه ۱۳۸۵تا اسفندماه ۱۳۸۸ در طرح غربالگری هیپوتیروئید مادرزادی شرکت داده شده بودند، انجام شد. نوزادان با (Thyroid-stimulating hormone) TSH پاشنه پای بیشتر یا مساوی ۵ فراخوانده شدند. سپس سطح سرمی TSH آن ها اندازه گیری شد. نوزادانی که سطح سرمی TSH بیشتر یا مساوی mU/L ۱۰ داشتند، به عنوان بیمار کم کاری مادرزادی تیروئید محسوب شدند. از نرم افزار SPSS جهت آنالیز داده ها استفاده شد.   یافتهها: از ۳۸۹۸۷ نوزاد متولد شده، ۱۲۴۸ (۲۱/۳ درصد) نوزاد فراخوانده شدند. از این تعداد ۷۱ نوزاد (۸۳/۱ درصد) TSH سرمی بیشتر یا مساوی  داشتند که هیپوتیروئید در نظر گرفته شدند. در غربالگری اولیه در نوزادان هیپوتیروئید مقدار TSH پاشنه پا در ۴۵ درصد بین ۵ تا ۱۰، در ۲۰ درصد بین ۱۰ تا ۹/۱۹ و در ۳۵ درصد ۲۰ و یا بالاتر ( mU/L ) بود. شیوع بیماری ۱ در ۵۴۹ تولد زنده به دست آمد. پسران ۶ درصد بیشتر از دختران مبتلا به کم کاری تیروئید بودند. ۶/۹۸ درصد از مادران نوزادان هیپوتیروئید مبتلا به بیماری تیروئید نبودند. ۷/۵۰ درصد بیماران ساکن شهر بودند.   نتیجهگیری: شیوع هیپوتیروئیدی مادرزادی در استان خراسان جنوبی بالاست. با توجه به اهمیت این بیماری در ایجاد عقب ماندگی ذهنی، ترغیب والدین به شرکت در طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

Congenital hypothyroidism , Neonate , South khorasan , کم کاری مادرزادی تیروئید , نوزاد , خراسان جنوبی