ارزیابی استرس اکسیداتیو و سطح هموسیستئین در بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی: یک مطالعه مورد-– شاهدی

زمینه و هدف: همزمان با پیشرفت روش های تشخیصی بیماران قلبی، عوامل خطر زای جدید همچون هموسیستئین در ابتلا به بیماری های قلبی عروقی مطرح شده اند. هدف از این مطالعه اندازه گیری سطوح هموسیستئین و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در  مبتلایان به سکته قلبی و مقایسه آن با افراد گروه شاهد است. روش تحقیق: مطالعه حاضر بصورت موردی-شاهدی بر روی ۴۵ بیمار مبتلا به سکته حاد قلبی بستری در بیمارستان ولیعصر بیرجند و ۴۵ فرد سالم همسان شده با گروه بیمار از نظر سن و جنس، دیابت، فشار خون و دیس لیپیدمی انجام شد. ظرفیت تام آنتی اکسیدانی به روش FRAP و سطوح هموسیستئین به روش الایزا اندازه گیری و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری P<۰.۰۵ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: ظرفیت تام آنتی اکسیدانی گروه مورد و شاهد به ترتیب ۰۷/۱۷۵±۸۶/۸۳۷ و ۵۷/۲۷۶±۹۱/۹۸۱ و میانگین سطح هموسیستئین افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب ۰۹/۸±۷۷/۱۵ و ۷۵/۶±۹۱/۱۲ میکرومول بر لیتر بود. نتایج نشان داد که ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در گروه بیمار به طور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش دارد (۰۰۴/۰P=)و تفاوت قابل توجهی در سطح سرمی  هموسیستئین دو گروه وجود ندارد(P=۰.۱۱). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که استرس اکسیداتیو و ظرفیت آنتی اکسیدانی پایین با پاتوژنز بیماری می تواند مرتبط باشد و به منظور تایید ارتباط هموسیستئین و بیماری های قلبی عروقی به مطالعات بیشتر نیاز است.

Keywords:

Oxidative stress , Homocysteine , Total antioxidant capacity , Stroke. , استرس اکسیداتیو , هموسیستئین , ظرفیت تام آنتی اکسیدانی , سکته قلبی