شناسایی منابع صدا و سنجش آن در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان آموزشی ولیعصر بیرجند

زمینه و هدف: سر و صدا که شایع ترین منبع استرس زای محیطی به شمار می رود، اثرات روان شناختی و فیزیولوژیکی مخربی بر انسان دارد. این پژوهش با هدف تعیین منابع صدا و سنجش آن در بخش مراقبت های ویژه عمومی بیمارستان ولیعصر بیرجند انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، تراز معادل صوت ۱۵ دقیقه ای و ماکزیمم و مینیمم تراز صدا، در تمامی شیفت ها، در ۵ ایستگاه و در قسمت های مختلف بیمارستان شامل: ورودی، ایستگاه پرستاری، اتاق استراحت و قسمت های بستری، مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار Excel و SPSS (ویرایش۱۳)، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین کلی تراز صوت در بخش مراقبت های ویژه عمومی، معادل۶/۱±۹/۶۰ دسی بل بود که بیشتر از حد مجاز تعیین شده است. میانگین مقادیر ماکزیمم صوت ۲±۵/۸۲ دسی بل و بالاترین میزان آلودگی صدا در ایستگاه پرستاری به دست آمد. تفاوت مقادیر تراز صدا در ماه های مختلف و در بیماران با درجه هوشیاری متفاوت، (۰۰۱/۰ , P<۰۴۵/۰P=) و ارتباط آن با تعداد ونتیلاتورهای مورد استفاده (۰۰۵/۰P=)، معنی دار بود. نتیجه گیری: بالابودن میزان آلودگی صدا، می تواند سلامتی پرسنل در دراز مدت و بهبودی بیمار را با مشکلاتی همراه سازد. با توجه به اینکه ایستگاه پرستاری، بالاترین تراز صدا را به خود اختصاص داده و انجام فعالیت های مختلف توسط پرسنل، مهمترین عامل ایجاد آلودگی در بیمارستان می باشد، ضروری است تا آموزش های لازم در ارتباط با نحوه صحیح انجام کار، برای ایجاد یک محیط آرام و کم سر و صدا صورت پذیرد.

شناسایی منابع صدا و سنجش آن در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان آموزشی ولیعصر بیرجند Keywords:

Noise Measurement , Intensive Care Unit , Maximum Noise Level , سنجش صدا , بخش مراقبت های ویژه , ماکزیمم صوت