‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ بررسی جایگاه آموزش و پرورش در شکل گیری شخصیت دانش آموزان

خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که فرد در آن پا به عرصه زندگی می گذارد و اولین پایه های تربیت و تعلیم در آن گذارده می شود. وجود محبت و عاطفه در خانواده رمز سعادت و خوشبختی انسان است و کلید بسیاری از مشکلات و راه جلب احترام و رعایت حقوق دیگران است. عاطفه، عشق و محبت به فرزندان، می تواند اراده متزلزل و روح آشفته آنان را درمان کند و آنان را به زندگی سعادتمند و موفق امیدوار سازد. خانواده، فرهنگ حاکم بر جامعه، رسانه ها، نهادها و متولیان آموزش، هر یک به نوعی در ساختن ویژگی های شخصیت فرد سهیم هستند؛ اما در خصوص تاثیر بر نحوه سازماندهی شخصیت افراد، مدرسه از جایگاه ویژه ای برخوردار است. شخصیت یعنی عنصر ثابت رفتار فرد، شیوه بودن او و به طور کلی آنچه همواره با او هست و موجب تمایز او از دیگران می شود. این ثبات زمینه ای فراهم می آورد تا رفتار فرد در موقعیت های مختلف و تا اندازه ای به طور عینی پیش بینی شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه آموزش و پرورش در شکل گیری شخصیت دانش آموزان انجام گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که زندگی دانش آموزی مرحله ای است که فرد با کسب ارزش هایی چون سخت کوشی برای نمرات بهتر، نظم و انضباط، وقت شناسی، کار گروهی، اتحاد و …، برای تبدیل شدن به یک انسان موفق و خوب تلاش می کند. این دوره زمانی است که شخصیت فرد را شکل می دهد و او را برای رویارویی با چالش های آینده زندگی با شجاعت و قدرت آماده می کند.

Keywords:

شخصیت , مدرسه , دانش آموزان , آموزش و پرورش.