بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر بیان ژن P ۵۳ در بیماران مبتلا به سرطان پروستات

مقدمه: سرطان پروستات از شایع­ترین سرطان­ها در مردان است که سالانه موارد بسیاری از آن منجر به مرگ می­شود. پروتئین سرکوبگر P۵۳ از جمله شاخص­هایی است که شواهد موجود نشان می­دهد سطوح بالای آن در سرم افراد مبتلا به سرطان، با کاهش سرعت رشد سلول­های سرطانی در ارتباط است . شواهدی وجود دارد که فعالیت ورزشی می­تواند سطوح p۵۳ را تغییر دهد. در این ارتباط مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر۸ هفته تمرینات مقاومتی بر بیان ژن P۵۳ در بیماران مبتلا به سرطان پروستات طراحی و اجرا شد. روش کار: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که جامعه آماری آن مردان۵۰ تا ۶۵ سال مبتلا به سرطان پروستات بود. به صورت نمونه گیری در دسترس ۴۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول از فعالیت مقاومتی و گروه دوم بعنوان شاهد در نظر گرفته شد. پروتکل تمرینی شامل یک دوره تمرین مقاومتی بود. داده­های به دست آمده با نرم افزار آماری spss۲۰ در سطح معناداری ۰۵/۰p≤  انجام شد.   یافته­ها: بر اساس یافته­ها؛ قبل از شروع مداخله سطوح سرمی P۵۳ از نظر آماری اختلاف معناداری در بین دو گروه نداشت (۰.۰۵≥P)، بعد از ۸ هفته مداخله اختلاف معناداری بین مقادیر این متغیر با قبل از مداخله در گروه تمرینات مقاومتی (۰.۰۰۰=P)، مشاهده شد، اما تفاوت بین گروه کنترل بعد از ۸ هفته  تفاوت معنادار نبود(۰.۰۵≥P). بحث: بر اساس یافته­های مطالعه حاضر می­توان گفت که تمرینات مقاومتی باعث افزایش معنادار سطوح سرمی پروتئین سرکوبگر P۵۳ در بیماران مبتلا به سرطان پروستات و در نتیجه باعث کنترل و کمک به درمان این سرطان می­شود.

Keywords:

: p۵۳ , Prostate Cancer , Resistance physical activity , p۵۳ , سرطان پروستات , فعالیت بدنی مقاومتی