روشهای انتقال سیستم ویرایش ژنوم با واسطه کریسپر

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 85

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GEB-12-1_012

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1402

Abstract:

سیستم­های کریسپر یا تکرارهای کوتاه پالیندرومی فاصله ­دار منظم خوشه ­ای و پروتئین­های مرتبط با آن، سیستم­های ایمنی طبیعی میکروبی­ هستند، که به عنوان وسیله­ ای برای ویرایش ژنی مورد استفاده قرار گرفته­ اند. برای ایجاد اثرهای درمانی، اجزای کریسپر باید به طور مستقیم به سلول­های هدف منتقل شود. روش­های متفاوتی برای انتقال وجود دارد. در این مطالعه به مرور برخی سیستم­های انتقال از طریق غشای سلول، شامل سیستم­های انتقال ویروسی و غیر ویروسی پرداخته شده است. سیستم انتقال ویروسی، استفاده از ویروس­هایی مانند وکتور ویروس وابسته به آدنو است ولی نگرانی­ هایی در استفاده بالینی آن وجود دارد. سیستم انتقال غیر ویروسی از روش­های مختلفی از جمله انتقال فیزیکی و انتقال شیمیایی تشکیل شده است. در روش انتقال فیزیکی دوز، مدت زمان و اختصاصیت انتقال دقیق­تر کنترل می­شود که شامل روش­های الکتروپوراسیون، تزریق هیدرودینامیکی و میکرواینجکشن می­باشد. در روش­ الکتروپوراسیون ممکن است تغییرهای غیرقابل برگشت در فیزیولوژی غشا ایجاد شود که زنده­مانی سلول را تهدید می­کند. در تزریق هیدرودینامیکی حجم لازم برای شروع تزریق زیاد است و روش مناسبی برای کاربردهای انسانی نیست. میکرواینجکشن دارای کارایی بالا و دوز دقیق کنترل شده است ولی برای حالت­های با ظرفیت بالا بسیار غیر عملی است. اگرچه رویکرد­­­­­های فیزیکی به طور معمول در محیط آزمایشگاه بسیار موفق هستند، اما به طور کلی مقیاس خوبی ندارند و بنابراین برای انتقال در شرایط زنده یا برنامه­های با ظرفیت بالا در آزمایشگاه کمتر کاربرد دارد. در روش­های انتقال شیمیایی، به جای القای تغییر در سلول هدف، خود محموله قابل انتقال می­تواند تغییر یابد. انتقال شیمیایی به دو شکل اصلی شامل روش کپسوله­سازی ماده انتقال پذیر و روش تغییر شیمیایی ماده­ی انتقال پذیر وجود دارد. کپسوله­سازی می­تواند محموله را از تخریب آنزیمی یا پاسخ­های ایمنی محافظت کند و اختصاصی بودن انتقال را ارتقا بخشد. انتقال با تغییر ماده انتقال پذیر، محافظت در مقابل تخریب توسط پروتئازها را تامین نمی­کند، همچنین قادر به هدف­ گیری خاص سلول نیستند. بنابراین استفاده موفقیت آمیز نیاز به ترکیب با روش کپسوله­سازی یا سایر روش­های انتقال دارد. با توجه به این که هر کدام از روش­های انتقال دارای عیب­ها و مزیت­هایی هستند، لازم است موثرترین روش انتقال انتخاب شود، تا سیستم کریسپر برای ویرایش ژن کارآمد باشد.

Authors

زهرا کردزاده کرمانی

۱. Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran

رضا خیراندیش

Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran

حسینعلی ساسان

Department of Biology, Faculty of Science, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :