سنجش نیازهای آموزشی شهروندان مازندرانی در خصوص کووید-۱۹ در سال ۱۳۹۹: مطالعه ای مبتنی بر اینترنت

سابقه و هدف: با توجه شیوع جهانی کووید-۱۹، به نظر می رسد کسب اطلاعات صحیح از منابع موثق درخصوص کووید-۱۹ و آموزش مبتنی بر نیاز رفتارهای خودمراقبتی از ابتلا به بیماری، راهکار مناسبی برای کاهش آسیب های ناشی از آن باشد. لذا این مطالعه با هدف سنجش نیازهای آموزشی شهروندان مازندرانی در خصوص کووید-۱۹ اجرا شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی با نمونه گیری در دسترس، اطلاعات جمع آوری شده ۱۲۲۰ شهروند مازندرانی در سال ۱۳۹۹ بررسی شد. جمع آوری داده ها با پرسشنامه محقق ساخته شامل سه بخش مشخصات جمعیت شناختی و زمینه ای، وضعیت بیماری و نیازسنجی انجام شد و سپس با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های پارامتریک، همبستگی، تحلیل واریانس و آزمون تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان ۸/۷۴ ± ۳۹/۳۴ سال بود. ۴۲/۵ درصد افراد دیپلم و ۳۸/۹ درصد تحصیلات دانشگاهی داشتند و حدود ۷۳/۳ درصد زن بودند. عمده ترین منابع کسب اطاعات درباره کووید-۱۹ در جمعیت مورد بررسی به ترتیب شامل شبکه های اجتماعی (۶۸/۴ درصد)، ماهواره (۲۰/۹ درصد)، اطلاعیه های وزارت بهداشت (۸/۱ درصد)، رسانه ملی (۱/۶ درصد)، سایر موارد (۰/۶ درصد) و اعضای خانواده (۰/۴ درصد) بودند. روش های آموزشی مورد نظر شهروندان مازندرانی برای اجرای برنامه آموزشی به صورت غیرحضوی (۹۴/۶ درصد) بود. میانگین کلی نیاز آموزشی شهروندان مازندرانی (۰/۹۶ ± ۳/۸۹)، نیاز آموزشی حیطه بیماری (۰/۸۴ ± ۳/۷۶) و حیطه خودمراقبتی از ابتلا به بیماری (۱/۰۷ ± ۴/۰۳) و بالا بود. بین حیطه های مذکور تفاوت آماری معنی دار مشاهده شد. استنتاج: رسانه ها و شبکه های اجتماعی به عنوان منبع اولیه کسب اطلاعات شهروندان مازندرانی در خصوص کووید-۱۹ نقش مهمی دارند. طراحی و اجرای برنامه آموزشی خودمدیریتی و خودمراقبتی از ابتلا به بیماری برای کمک به ارتقای سطح سلامت و پیشگیری از بیماری ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

needs assessment , COVID-۱۹ , self-care , self-management , social networking , نیازسنجی , کووید-۱۹ , خودمراقبتی , خودمدیریتی , شبکه های اجتماعی