مقایسه اثربخشی روان درمانی تحلیلی معطوف به انتقال و مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روان رنجوری و تکانشگری بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 391
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-33-222_010
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1402
Abstract:
سابقه و هدف: اختلال شخصیت مرزی یکی از شایعترین اختلالات در روانپزشکی است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روان درمانی تحلیلی معطوف به انتقال و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روان رنجوری و تکانشگری افراد مبتلا به شخصیت مرزی انجام پذیرفت.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع تجربی، کاربردی، طرح نیمه آزمایشی بود. روش پژوهش از نوع طرح تک آزمودنی A-B-A بودجامعه آماری شامل تمامی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی که به بیمارستان روانپزشکی زارع و کلینیک خانه معنا ساری در اردیبهشت الی خرداد ۱۳۹۹ (۳۲ نفر) مراجعه نمودند، بود. با روش نمونهگیری در دسترس (۱۱ نفر) انتخاب و برای روان درمانی تحلیلی معطوف به انتقال (۴ نفر)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (۴ نفر)، گروه کنترل (۳ نفر)، به روش تصادفی قرعهکشی جایگزین شدند. داده ها در پنج مرحله به صورت خط پایه، مرحله میانی، مرحله پیشرفت، مرحله خاتمه درمان و پیگیری، در طول یک سال (در طی صد جلسه)، با استفاده از پرسشنامه پنج عامل شخصیت NEO، پرسشنامه تکانشگری بارات، جمعآوری شد. برای تحلیل آماری از روش اندازهگیری مکرر و آزمون کروسکال والیس استفاده شد.
یافته ها: درآزمون اندازهگیری مکرر تفاوت معناداری بین دو گروه نسبت به گروع کنترل در تکانشگری شناختی دیده شد (۰/۰۲۵=P). درمان معطوف به انتقال در آزمون کروسکال والیس اولاتر شد.
استنتاج: با درنظر گرفتن این مهم که هدف هر دو درمان کاهش علائم نمیباشد، نتایج نهایی مطلوبیت درمان معطوف به انتقال را نشان میدهد، به علاوه برای تعمیم نتایج به پژوهشهای بیشتر نیازمندیم.
Keywords:
transference-focused psychotherapy , acceptance and commitment therapy , neuroticism , impulsivity , borderline personality disorder , روان درمانی معطوف به انتقال , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , نوروتیزم , تکانشگری , اختلال شخصیت مرزی
Authors
فاطمه فتحی
PhD in Clinical Psychology, Department of Psychology, Birjand Medical University, Islamic Azad University, Birjand, Iran
شهرام وزیری
Associate Professor, Department of Psychology, Roodehen Medical University, Islamic Azad University, Roodehen, Iran
مهدی پوراصغر
Associate Professor, Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
مریم نصری
Assistant Professor, Department of Psychology, Birjand Medical University, Islamic Azad University, Birjand, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :