بررسی اثر کروسین و لوزارتان بر مقاومت به انسولین و محافظت از بافت پانکراس در رت های دیابتی القا شده با استرپتوزوتوسین
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 79
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-32-214_002
تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1402
Abstract:
سابقه و هدف: کروسین به عنوان یک کاروتنوئید اثرات ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد دیابتی دارد. علاوه بر این، شیوع روزافزون دیابت و عوارض ناشی از آن و نیز تمایل بیماران به استفاده از محصولات طبیعی برای درمان بیماری های خود، منجر به طراحی این مطالعه، با هدف بررسی اثربخشی کروسین، لوزارتان و مصرف همزمان آن ها بر مقاومت به انسولین و محافظت از بافت پانکراس در مدل حیوانی دیابت شد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تجربی می باشد که القا دیابت با تزریق تک دوز استرپتوزوسین (۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت درون صفاقی روی ۴۰ موش صحرایی انجام شد. چهار هفته پس از القای دیابت، گروه های درمانی، کروسین (۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و لوزارتان (۲۵ میلی گرم بر کیلوگرم) را به مدت چهار هفته از طریق گاواژ دریافت کردند. FBS، وزن، انسولین، پروفایل لیپیدی و آسیب شناسی بافت پانکراس در پایان مطالعه (۸ هفته) بررسی شد.
یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که کروسین و لوزارتان می توانند در بهبود علائم دیابت (افزایش قندخون، افزایش وزن بدن، افزایش HOMA-IR، کاهش QUICKI، افزایش چربی و آسیب های بافت پانکراس) موثر باشند. علاوه بر این نتایج ما نشان داد که کروسین در ترکیب با لوزارتان، اثر بخشی آن را در بهبود علائم دیابت افزایش می دهد.
استنتاج: باتوجه به نتایج مطالعه حاضر، کروسین این پتانسیل را دارد که به توسعه تکنیک های گیاه درمانی برای درمان دیابت و عوارض ناشی از آن کمک کند. هم چنین این مطالعه نشان داد که کروسین در ترکیب با لوزارتان، اثربخشی لوزارتان را در برابر دیابت افزایش می دهد. با این حال، برای تایید این موضوع مطالعات انسانی بیش تری مورد نیاز می باشد.
Keywords:
diabetes , crocin , losartan , insulin resistance , pancreas , دیابت , کروسین , لوزارتان , مقاومت به انسولین , پانکراس
Authors
یاسر محمدی
Instructor, Qaen School of Nursing and Midwifery, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran
محمود زردست
Associate Professor, School of Medicine, Medical Toxicology and Drug Abuse Research Center, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran
شادی بهشاد
MSc in Clinical Biochemistry, School of Medicine, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran
اعظم رضائی فریمانی
Assistant Professor, Department of Clinical Biochemistry, School of Medicine, Cardiovascular Diseases Research Center, Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :