بررسی توازی پلن اکلوزال با خط آلاتراگوس در مرجع های خلفی مختلف در بیماران با دندان

سابقه و هدف: پلن اکلوزال در بیماران بی دندان از دست می رود و باید بازسازی شود. رایج ترین روش بازسازی پلن اکلوزال موازی ساختن آن با خط آلاتراگوس می باشد. درباره مرجع خلفی آلاتراگوس اختلاف نظر وجود دارد و هدف از این مطالعه تعیین بهترین رفرنس خلفی خط آلاتراگوس (از میان رفرنس های فوقانی، میانی و تحتانی)  برای بازسازی پلن اکلوزال می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی ۱۵۰ بیمار(۷۵ مرد و ۷۵ زن) بادندان با رابطه فکی Class I شرکت کردند. بیماران در فاصله ۱/۵ متری از دوربین، به طوری که سر آن ها در حالتNHP  و بصورت قرینه نسبت به خط عمودی مقابلشان بود، قرار گرفتند و fox-plane را در تماس با دندان های سانترال و مولر اول ماگزیلا قرار دادند و تصویربرداری از سمت راست صورت آن ها انجام شد. زوایای مورد نیاز در کامپیوتر با استفاده از نرم افزار ۲۰۲۰  AutoCADاندازه گیری شد. یافته ها: متوسط سن نمونه ها ۱/۶۹±۲۳/۰۵ سال و متوسط زاویه پلن اکلوزال با EEP،۸/۷۵ درجه بدست آمد که بیش ترین نزدیکی را به متوسط زاویه OT۱-AT۳با ۸/۸۵ درجه داشت، همچنین این یافته در بین زنان و مردان هم تکرار شد. زاویه OT۱-AT۳بالاترین درصد نزدیکی به پلن اکلوزال را در بین کل بیماران دارا بود(۶۱/۳۳درصد). همچنین این مقادیر به تفکیک زن و مرد نیز به ترتیب در زنان و مردان ۵۳/۳۴ و ۶۹/۳۳ درصد برای زاویه OT۱-AT بود. استنتاج: در خط آلاتراگوس، نقطه تحتانی بهترین مرجع برای بازسازی پلن اکلوزال در حین ساخت دست دندان کامل برای بیماران بی دندان، در هر دو جنس زن و مرد است.

Keywords:

occlusal plane , ala-tragus line , edentulous patients , removable denture , پلن اکلوزال , خط آلاتراگوس , بیماران بی دندان , دنچر متحرک